چشم‌اندازهای بین‌المللی

رشد تاریخ شفاهی در کتابخانه‌های چین

در مقایسه با تاریخ شفاهی در کشورهای غربی، نظریه و عمل تاریخ شفاهی در سرزمین اصلی چین هم از نظر پژوهش و هم در عمل عقب است. این مقاله تجارب فعالیت‌های تاریخ شفاهی در کتابخانه‌های دانشگاه شانتو و انواع و خصوصیات تاریخ شفاهی که این کتابخانه جمع‌آوری کرده را طرح می‌کند. مقاله همچنین مسائل رشد و استفاده از تاریخ شفاهی را در کتابخانه‌های سرزمین اصلی چین ارزیابی می‌کند و پیشنهادهایی برای رشد تاریخ شفاهی در این کتابخانه‌ها و دیگر کتابخانه‌های کشورهای در حال توسعه ارائه می‌دهد.

وقتی مصاحبه پایان می‌یابد(2/ پایانی)؛ نجات تاریخ شفاهی از دخمه آرشیوها

تاریخ شفاهی و پیوندهای ملموس بین تاریخِ زیسته، یادآمده و تولیدشده

با توجه به اینکه کار ما عمدتاً وابسته به مخاطبان، نیت آنها، و رابطه ما با راویان‌مان است، لذا پاسخ قطعی به این پرسش‌ها به نظر من غیر ممکن است. نگارش ما در کسوت محقق بر این فرض استوار است که تفسیر مطلب با خودِ‌ ما باشد؛ و در واقع، احتمال به زحمت افتادن، لطمه دیدن، یا ناراحت شدن راویان و منسوبان‌شان از خواندن گفته‌‌های ما پایین بیاید.

وقتی مصاحبه پایان می‌یابد(1)

نجات تاریخ شفاهی از دخمه آرشیوها

مقصود من از نشر/ انتشار عموماً مکتوباتی در قد و قامت کتاب است که از آبشخور تاریخ شفاهی سیراب می‌شوند نه متن‌های پیاده‌شده‌ای که هر چند ویراسته و پیراسته‌اند اما بدون هدف و غرض مشخصی در اختیار مردم قرار گرفته‌اند. مقاله کوتاه حاضر را با اعتراف به این موضوع می‌نویسم که معرفی تاریخ شفاهی به مردم تنها با نشر مکتوب صورت نمی‌گیرد. من برای سایر روش‌هایی که مورخان شفاهی در زمانه کنونی با توسل به آنها تاریخ شفاهی را به دنیا عرضه می‌کنند، احترام فوق‌العاده زیادی قائلم.

کشفیات و غفلت‌ها(2)؛ تأمل عمیق در سنت سندی و تحول نگاه نظری در تاریخ شفاهی

رابطه بین «منِ» مصاحبه و «ما»ی بقیه دنیا

به بحث تحول نگاه نظری در تاریخ شفاهی می‌پردازم که با تغییر نگرش از درک مصاحبه به عنوان یک سند به سمت درک آن به عنوان متن آغاز شد. این تحول از علل سهل و ممتنعی نشأت می‌گیرد: ممتنع است زیرا تحول مورد نظر ما لابه‌لای تغییر و تحولات فراگیر اندیشه‌ایِ دهه‌های 1980 و 1990 به وقوع پیوست؛

کشفیات و غفلت‌ها(1)

تأمل عمیق در سنت سندی و تحول نگاه نظری در تاریخ شفاهی

طبق نگاهی که از مقبولیت عمومی نیز برخوردار است، مسیر تاریخ شفاهی از درکِ وجهِ سندیِ مصاحبه آغاز می‌شود و به سمت درکِ وجهِ متنی آن حرکت می‌کند. من در مقاله حاضر نگاه مذکور را مورد بررسی مجدد قرار می‌دهم. به عقیده من، حرکت از سند به متن، بر خلاف تصور عموم، حرکتی خطی و اصطلاحاً شسته و ‌رفته نیست.

کتاب‌ها، مقالات و مراکز فعالی که یک کشور آفریقایی را معرفی می‌کنند

نگاهی به منابع تاریخ شفاهی بورکینافاسو

یکی از مراکز فعال در زمینه تاریخ شفاهی بورکینافاسو، انجمن علوم و جوامع در مرکز ملی تحقیقات علمی و فنی اوگادوگو است که به جمع‌آوری منابع شفاهی و انجام تحقیقات تاریخی می‌پردازد. در ژوئن 2012، مردم‌شناسان دانشگاه یوهان گوتنبرگ منتز و دانشگاه گوته فرانکفورت مین در آلمان، پروژه‌ گردآوری مجموعه‌ای از منابع تاریخ شفاهی بورکینافاسو را در آرشیو ملی این کشور به دست گرفتند.

درباره سنت‌های شفاهی و مطالعه تاریخ سوازیلند

تجدید خاطرات وقایع گذشته‌

مورخان در مطالعه تاریخ، از منابع استفاده می‌کنند. یک منبع، مولد اطلاعاتی است که برای پاسخ به سؤالات خاص تاریخی، مورد استفاده قرار می‌گیرد. مورخان برای به‌دست آوردن تاریخِ دور دست، از سنت‌های شفاهی به عنوان منبع اصلی خود استفاده می‌کنند.

تاریخ شفاهی در قرن 21: مباحث و نظریه‌های بنیادی (3/ پایانی)

تاریخ شفاهی، راهی نو برای تولید آگاهی تاریخی

به وسیله تاریخ شفاهی، گستره‌ای از معانی به وجود می‌آید که هر روایت تاریخی را تکمیل می‌کند. فعل و انفعالات متغیرهایی که تاریخ شفاهی را به وجود می‌آورند، اجازه می‌دهند، به این نوع تاریخ، از زاویه جدیدی بنگریم که ساختارهای رسمی قرن نوزدهم را زیر سؤال می‌برد و در جست‌وجوی اصلاحات اجتماعی است؛

به یاد «عادل یحیی»

چگونه از پیشگام تاریخ شفاهی فلسطین گوش دادن را آموختم؟

زندگی در خارج از کشور می‌تواند بسیار دشوار باشد، به خصوص اگر شما یک آمریکایی در فلسطین باشید. وقتی درد و رنج میلیون‌ها فلسطینی به خاطر آمریکاست، داشتن دوستی در میان فلسطینیان، تو را بیش از حد انتظارت در این فرآیند رویارویی با آنچه که ناشی از هویت ملی آمریکایی توست، یاری می‌کند. اما، این درست همان کاری است که مرحوم دکتر عادل یحییِ فلسطینی برای صدها بازدیدکننده آمریکایی از فلسطین، هر ساله انجام می‌داد.

کتابخانه‌های کرواسی در محاصره 1995-1991 (3/ پایانی)

تاریخ شفاهی از روایت ‌نشده‌ها می‌گوید

اکثر کتابخانه‌ها در ساختمان‌های کاملاً بی‌حفاظ و آسیب‌پذیر قرار داشتند. مثلاً کتابخانه‌های دوبروونیک، زادار و گاسپیچ فاقد زیرزمین بودند، و نزدیک‌ترین پناهگاه از آنها تقریباً چند صد متر فاصله داشت. لذا، در زمان حملات، کتابداران و مراجعان مجبور بودند یا به زیرزمین بروند یا تا پناهگاه بدوند. در مثال زیر، کتابدار کتابخانه علومِ زادار رفتار همکارانش در کتابخانه عمومی این شهر را توصیف می‌کند.