خاطرات رحمان قضات
10 آذر 1398
امیر سرتیپ‌دوم رحمان قضات[1] خلبان هوانیروز ارتش جمهوری اسلامی ایران در سال‌های دفاع مقدس، مهمان نودوهفتمین برنامه شب خاطره (5 مهر 1380) بود. او در این برنامه از آستانه پیروزی انقلاب اسلامی و درباره دستور حرکت دوازده فروند بالگرد کبرا از پایگاه گروه پشتیبانی اصفهان به سوی تهران خاطره گفت: «وقتی رسیدیم به پادگان قلعه‌مرغی، گفتند مهمات را بارگیری کنید و ما متوجه شدیم این، علیه تظاهرات مردم است. تصمیم گرفتیم اگر دستور پرواز و شلیک دادند نقاط خود آن حکومت سابق [پهلوی] را هدف قرار دهیم. اما پنج روز پیش از 22 بهمن 1357 از نقشه ما مطلع شدند و همه را با اتوبوس به اصفهان فرستادند و هلی‌کوپترها در قلعه‌مرغی ماندند.» این روایت را ببینیم.
تاکنون 308 برنامه شب خاطره دفاع مقدس از سوی مرکز مطالعات و تحقیقات فرهنگ و ادب پایداری و دفتر ادبیات و هنر مقاومت حوزه هنری برگزار شده است. برنامه آینده پنجم دی 1398 برگزار می‌شود.
[1] سرتیپ دوم «رحمان قضات» خلبان بازنشسته هوانیروز است که در دوران دفاع مقدس رکورد بیشترین پرواز با هلی‌کوپتر کبرا را به نام خودش ثبت کرد؛ بیش از پنج هزار ساعت پرواز در میان دود و آتش برای نبرد با ضد انقلاب و عراق. امیر قضات در ۳۳ سال خدمتش، مشاغل متفاوتی در ارتش داشته که آخرین‌شان جانشینی فرمانده کل هوانیروز بوده است. بعد از بازنشستگی از هوانیروز وارد هلال‌احمر شد و مدیریت شرکت خدمات هلی‌کوپتری نوید را به عهده گرفت. سپس در اورژانس هوایی استان البرز مشغول پرواز شد و آن‌طور که خودش می‌گوید، قصد دارد تا آبان ماه امسال (1398) که به ۶۵ سالگی و سقف سنی پرواز می‌رسد در اورژانس هوایی خدمت کند و بعد از آن روزگارش را با کسب و کار کوچکی که در تولید قارچ راه انداخته است بگذراند. (منبع: «گفت‌وگو با خلبان امیر سرتیپ رحمان قضات: نقش پررنگ هوانیروز در آغاز جنگ تحمیلی»، روزنامه اطلاعات، شماره 27387، چهارشنبه سوم مهر 1398)
تعداد بازدید: 5498
آخرین مطالب
پربازدیدها
اسرار جنگ تحمیلی به روایت اسرای عراقی- 96
آفتاب داشت غروب می‌کرد که پیرمرد و پسربچه در مقابل چشمان حیرت‌زده ما اسلحه‌ها را زمین گذاشتند، تیمم کردند و رو به قبله ایستاده نماز خواندند، انگار که در خانه‌اند. با طمأنینه و به آرامی نماز خواندند، در مقابل 550 نفر از نظامیان دشمن. نمی‌دانم خداوند چه قدرتی به نیروهای شما داده است که ذره‌ای ترس در دلشان نیست. بعد از تمام شدن نماز، پیرمرد سفارشات دیگری به ما کرد و گفت: «به هیچ عنوان به کسی ساعت، پول، یا انگشتر ندهید. هر کس از شما خواست، بدانید که از رزمندگان اسلام نیست و بگویید که آن پیرمرد بسیجی به ما سفارش کرده است که به هیچ کس چیزی ندهیم. زیرا اینها لوازم شخصی است.»
