خاطرات حسین صادقی
15 اسفند 1402
حسین صادقی معروف به حسین گاردی[1]، مهمان دویستوبیستویکمین برنامه شب خاطره (بهمن 1390) بود. او در مورد قبل از انقلاب و حضورش در ارتش خاطره گفت: در حکومت نظامی، با تعدادی از سربازان که مسئول آنها بودم، در منطقه دروازه دولت فعلی ایستاده بودیم که یک فرد موتوری خواست عبور کند. به او ایست داده شد؛ چون سرعت داشت خط ترمزش کشیده شد. چند متر جلوتر ایستاد. یک سرباز خودش را به آن مرد رساند و با باتوم برقی به پشت گردن او ضربه زد. سریع رفتم یک سیلی به آن سرباز زدم. فرمانده گروهان که از دور ما را نگاه میکرد، مرا خواست و علت را جویا شد. گفتم: «سرباز به من بیاحترامی کرد و بدون اجازه از من این حرکت را انجام داد.» فرمانده دستور داد خودم آن مرد را به کلانتری برده و تحویل بدهم. از طرفی به کلانتری با بیسیم اطلاع داد که این مرد موتوری به خاندان سلطنتی توهین کرده است! در مسیر کلانتری فهمیدم اعلامیه همراه آن مرد است، اعلامیه را از او گرفتم. وقتی به دفتر سرگرد رفتیم، از من جرم آن مرد را پرسیدند، گفتم: «او هیچ کاری نکرده است.» گفتند: «اما او به خاندان سلطنتی اهانت کرده..» گفتم: «خیر. اینطور نیست. او اصلاً حرفی نزده است.» دستور دادند مرد از اتاق خارج شود و گفتند: «این چه برخوردی است؟ مگر نمیخواهی در این مملکت روزی بخوری؟ چرا ما را خراب میکنی؟ باید میگفتی او توهین کرده!» گفتم: «قرار نیست چنین کاری بکنم، اصلاً نمیتوانستم چنین حرفهایی را بزنم، من آنچه حق بود را گفتم.» بعد از این ماجرا هم دستور دادند مرد را رها کنیم. ما او را تا جایی که موتورش قرار داشت، رساندیم.
در ادامه این روایت را ببینیم.
تاکنون 355 برنامه شب خاطره دفاع مقدس از سوی مرکز مطالعات و تحقیقات فرهنگ و ادب پایداری و دفتر ادبیات و هنر مقاومت حوزه هنری برگزار شده است. برنامه آینده 6 اردیبهشت 1403 برگزار میشود.
1 ایشان به خاطر اینکه سابقه حضور در گارد ارتش شاهنشاهی را داشتند، در دوران اسارت به این لقب معروف شدند.
تعداد بازدید: 727
![](images/sharing/print.png)
![](images/sharing/twitter.png)
![](images/sharing/email.png)
![](images/sharing/facebook.png)
![](images/sharing/google.png)
![](images/sharing/linkedin.png)
![](images/sharing/pinterest.png)
![](images/sharing/sapp.png)
آخرین مطالب
پربازدیدها
اسرار جنگ تحمیلی به روایت اسرای عراقی- 108
وقتی به موضع رسیدم رفتم داخل سنگر. سربازها گفتند: «آن سرباز انتظامات، یعنی یعقوب احمد، که عصام را دستگیر کرده بود دیروز بر اثر اصابت ترکش گلوله ایرانیها کشته شد. خدا را شکر کردم. بعد شنیدم سرهنگ میسر به ستوان یکم عباس اهل بصره گفته بود: «تفاوت کشته شدن عصام و یعقوب تفاوت بهشت و جهنم است.» چند روز گذشت. حمله شما شروع شد. تقریباً تا ساعت پنجونیم صبح ما هنوز در مواضع خودمان بودیم. در شبِ حمله، آسمان را ابرهای سیاه پوشانده بود. افراد ما همه ترسیده بودند و حالت عجیبی داشتند. خستگی مفرط و یأس در تکتک افراد به چشم میخورد. رخوت و ترس موقعی بیشتر شد که ستوان یکم احمد جمیل و سرهنگ میسر با داد و فریاد ز افراد میپرسیدند «پل کجاست؟ پل کارون کجاست؟»![](pic/banner_box/263.jpg)
![](pic/banner_box/254.jpg)
![](pic/banner_box/169.jpg)
![](pic/banner_box/235.jpg)
![](pic/banner_box/180.jpg)
![](pic/banner_box/43.jpg)
![](pic/banner_box/25.jpg)
![](pic/banner_box/26.jpg)