خبرنگار "ایبنا"، برگزیده هفدهمین جشنواره مطبوعات و خبرگزاری‌ها



مریم اسدی جعفری، خبرنگار بخش‌های دفاع مقدس و انقلاب اسلامی خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) رتبه سوم رشته مصاحبه در بخش پایگاه‌های اطلاع رسانی اینترنتی هفدهمین جشنواره مطبوعات و خبرگزاری‌ها را کسب کرد./


به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) اختتامیه هفدهمین جشنواره مطبوعات و خبرگزاری‌ها با حضور رییس جمهور، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، معاون امور مطبوعاتی این وزارتخانه و برگزیدگان و شرکت‌کنندگان در جشنواره برگزار شد و از برگزیدگان تجلیل به عمل آمد.

نفرات برتر در گرایش‌های مطبوعات سراسری، خبرگزاری‌ها، پایگاه‌های اطلاع‌رسانی اینترنتی، مطبوعات محلی، بخش ویژه و رسانه‌های خارجی معرفی شدند و مریم اسدی جعفری، خبرنگار بخش‌های دفاع مقدس و انقلاب اسلامی خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) رتبه سوم را در رشته مصاحبه از بخش پایگاه‌های اطلاع رسانی اینترنتی کسب کرد.

بخش دفاع‌مقدس این خبرگزاری دی ماه سال 1386 با هدف معرفی آثار نویسندگان، ناشران و فعالان حوزه تاریخ و ادبیات دفاع‌مقدس آغاز به کار کرد.

پوشش خبری ورود کتاب‌های این حوزه به بازار نشر و همایش‌ها و نشست‌های نقد و بررسی آثار و گفت‌و‌گو با منتقدان، نویسندگان،‌ شاعران و مدیران مسوول انتشاراتی‌های دولتی و خصوصی در زمینه دفاع‌مقدس، مهم‌ترین محورهای فعالیت بخش دفاع‌مقدس ایبنا هستند.

آمار ارائه شده توسط روابط عمومی ایبنا،‌ نشان از افزایش تدریجی و قابل توجه بازدیدکنندگان این بخش دارد که پس از موفقیت در این امر، پیوندهای "یادمان" (برای ارائه کتابشناسی‌ها) و "انقلاب اسلامی" (برای پوشش اخبار کتاب‌های منتشر شده در باره وقایع سال‌های منجر به پیروزی انقلاب) ایجاد شده است.

سایت تاریخ شفاهی ایران،نیز موفقیت این خبرنگار کوشا را به او  و  خبرگزاری کتاب ایران صمیمانه تبریک می گوید.


خبرنگار : نسترن پورصالحی



 
تعداد بازدید: 6698


نظر شما

 
نام:
ایمیل:
نظر:
 
پاسخ کارشناسان به سؤالات تاریخ شفاهی

100 سؤال/11

تاریخ شفاهی «استانداردپذیر» است، اما «قالب‌پذیرِ خشک» نیست. این دو تفاوتی ظریف دارند و بسیاری از دعواهای روش‌شناختی تاریخ شفاهی دقیقاً از همین‌جا آغاز می‌شود. تاریخ شفاهی از جنس «روایت انسانی» است؛ مادۀ خامش حافظه، تجربه زیسته، احساس، سکوت، مکث و حتی خطاست. اگر آن را مثل تاریخ رسمی یا مقاله دانشگاهی در قالب‌های صلب فرو ببریم، جانش را می‌گیریم؛ و اگر بگوییم چون انسانی است، قاعده‌ای ندارد، به خاطره‌نویسی بی‌ضابطه می‌رسیم.