تاریخ شفاهی انقلاب با استفاده از خاطرات جمعی غنی می‌شود

"ابوالفضل حسن‌آبادی"، سرپرست گروه اسناد آستان قدس رضوی در همایش دو روزه "تاریخ‌نگاری انقلاب اسلامی" گفت: استفاده از خاطرات جمعی و بسنده نکردن به خاطرات فردی و تنوع در خروجی منابع تاریخ شفاهی از جمله راه‌کارهایی هستند که می‌توان برای بهبود روال انجام تاریخ شفاهی انقلاب در نظر گرفت.

به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) ابوالفضل حسن آبادی، سرپرست گروه اسناد آستان قدس رضوی، در نشست پیش از ظهر امروز (هفتم اردیبهشت) همایش دو روزه "تاریخ نگاری انقلاب اسلامی" مقاله ای با عنوان "تاریخ‌نگاری و تاریخ‌نگری در تاریخ شفاهی انقلاب" ارائه داد و گفت: تمام انقلاب‌ها برای مستندسازی تاریخ خود از قالب‌های مصاحبه، تاریخ شفاهی، کتاب‌های اسنادی و رمان استفاده می‌کنند و این خروجی‌ها از دیدگاه‌های مختلف لحاظ می‌شود.

وی سوالاتی پیرامون تاریخ‌شفاهی مطرح کرد و اظهار داشت: در حوزه تاریخ شفاهی سوالاتی در زمینه معنا و مفهوم تاریخ شفاهی، جایگاه تاریخ شفاهی در شناسایی انقلاب و امکان تعریف صریح و روشن از تاریخ شفاهی انقلاب مطرح است.

حسن آبادی با اشاره به پیشینه تاریخ شفاهی در ایران گفت: بعد از پیروزی انقلاب، گروه‌های مختلف در داخل و خارج از کشور اقدام به ثبت تاریخ شفاهی ایران در قالب مصاحبه کردند. در واقع بیشتر منابع حوزه انقلاب در قالب تاریخ شفاهی تدوین شده‌اند و این قالب به هویت‌یابی تاریخی برای انقلاب کمک کرده است.

وی ادامه داد: آثاری که تاکنون در قالب تاریخ شفاهی منتشر شده، دوره قبل از انقلاب تا لحظه پیروزی را در برگرفته‌اند و تاکنون درباره خود انقلاب و مسایل پس از آن و دستاوردها کاری نشده است.

سرپرست گروه اسناد آستان قدس رضوی به تحولات پس از انقلاب‌ها اشاره کرد و افزود: انقلاب‌ها تحولات فراوانی در تمامی سطوح سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی به وجود می‌آورند و اثرات آن‌ها معمولا تا ده‌ها سال بعد از رخداد، مولفه‌های موثر بر ساختارهای کشورها را تحت تاثیر خود قرار می‌دهند. به ویژه در انقلاب‌هایی که ماهیت ایدئولوژیک دارند این مساله نمود عینی بیشتری داشته و اثرگذاری آن‌ها پایدارتر است. همچنین جمع‌آوری، نگهداری و ساماندهی اطلاعات شفاهی و مکتوب مورد توجه دست اندرکاران است.

حسن آبادی گفت: خاطرات فردی و مربوط به موضوع‌های خاص مانند احزاب و گروه‌ها و سران و رجال می‌توانند منابع تاریخ شفاهی باشند تا ضرورت‌هایی مانند معرفی صحیح وجوه مختلف انقلاب و بازسازی علل و باز تولید مفاهیم انقلابی را تامین کنند.

وی در پایان راه‌کارهایی را برای تاریخ شفاهی ارایه داد و تصریح کرد: محدود نکردن زمینه‌های موضوعی، سیاسی نکردن اطلاعات جمع شده، مشخص کردن دامنه‌ها، خصوصی کردن مراکز تاریخ‌نگار، استفاده از خاطرات جمعی و بسنده نکردن به خاطرات فردی و تنوع در خروجی منابع تاریخ شفاهی از جمله راه‌کارهایی هستند که می‌توان برای بهبود روال انجام تاریخ شفاهی انقلاب در نظر گرفت. 

همایش دو روزه "تاریخ‌نگاری انقلاب اسلامی"، به همت موسسه خانه کتاب، ششم  و هفتم اردیبهشت ماه برگزار شد.

7 اردیبهشت 1388 ساعت 16:48

گزارشگر : نسترن پورصالحی

آدرس مطلب: http://www.ibna.ir/vdccmeq1.2bq4o8laa2.html