برای تاریخ سیاهان در آفریقای جنوبی

تاریخ شفاهی راه چاره است

لیندانی دانیلی[1]
ترجمه: نرگس صالح‌نژاد

31 اردیبهشت 1397

مردم محل در حیاط خانه سیزوه مدا[2] جمع شده‌اند.

روز جمعه، بیست‌وسوم فوریه 2018، روز افتتاح مجلس قانون‌گذاری در استان کیپ شرقی در بیشو[3]، نمایندگانی از وزارت فرهنگ و هنر و آرشیویست‌هایی از پورت الیزابت[4]، شهر کینگ ویلیام[5] و ناحیه سارا باترمن[6] در پلاک 56 در خیابان «ب» در گراهامستون[7] گرد هم آمدند.

این گردهمایی برای بازنویسی تاریخ آنچه در کوانداکاما[8] روی داده و طرح این سؤال بود که چرا این مکان نامی دارد که به معنی «من دیگر بریده‌ام!»[9] است. این گردهمایی مأموریتی برای واقعیت‌یابی درون این تاریخ بود.

هستینگز میی[10]، مدیر امور فرهنگی برای مردم خیابان «ب» سخن می‌گوید. (عکس از لیندانی دانیلی)

افراد جمع شده حدود 30 نفر بودند که اکثر این افراد از سوی فعالان مدنی نومسو مدا[11] و سیزوه مدا دعوت شده بودند. جلسه را هستینگز میی مدیر امور فرهنگی در اداره ورزش، هنرهای تجسمی و فرهنگی، اداره می‌کرد. او خطاب به حاضران ‌گفت تاریخ سیاه‌پوستان دچار شکاف‌هایی است که می‌باید رفع شوند.

مقامات فرهنگی استانی در زمان برگزاری این گردهمایی روی چمن‌ها نشسته‌اند: نوبومی نکاندانا[12]، آرشیویست پورت الیزابت (جلوی بقیه، با لباس صورتی)، خولکا جادزونی[13]، آرشیویست استانی از شهر کینگز ویلیام (وسط) و لانجزوا امتیکی[14]، آرشیویست استانی از شهر کینگز ویلیام (چپ با لباس آبی)

به گفته لانجزوا امتیکی، آرشیویست استانی، هدف این است که مردم بومی که تاریخ کوانداکاما را می‌دانند در مورد آن صحبت ‌کنند و نه آنکه به تاریخی متکی باشند که عمدتاً به دست سفیدپوستان نوشته شده است. او می‌گوید، تاریخ شفاهی می‌تواند راه چاره برای این مشکل باشد.

سیزوه (فرد با کلاه) و مردمی که روی چمن‌ها نشسته‌اند.

این اداره معتقد است این اولین باری نیست که چنین مستندسازی از تاریخ شفاهی انجام شده است، اما یافته‌ها و نتایج پیشین از بین رفته است. در پایان نشست مردم حاضر نام افرادی که می‌توانستند این تاریخ را بیان‌ کنند، مطرح کردند.