بنیانگذاری مکتب‌های تاریخ‌نویسی نوین برای دوران معاصر و انقلاب اسلامی

رسول جعفریان، رئیس مرکز اسناد و کتابخانه مجلس شورای اسلامی گفت: به کارگیری تجربه های مکاتب مختلف در شیوه‌های تاریخ‌نویسی باعث انسجام و رفع نقاط ابهام ‌آمیز و آشفته تاریخ می‌شود. مسوولان فرهنگی، ارگان‌ها و نهاد‌های مختلف باید درصدد شکل‌دادن مکتب‌های تاریخ‌نویسی نوینی برای دوران معاصر و انقلاب اسلامی باشند.

به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، رسول جعفریان، رئیس مرکز اسناد و کتابخانه مجلس شورای اسلامی ایران در "همایش تاریخ نگاری انقلاب اسلامی" اظهار داشت: تاکنون تحقیقات و پژوهش‌های بسیاری در حوزه تاریخ‌نگاری دوران معاصر و انقلاب اسلامی صورت گرفته و بیش از 10 موسسه به طور مستقیم نقش موثری در زمینه تاریخ‌نگاری، تاریخ شفاهی و ثبت خاطرات درباره اشخاص و حوادث مهم تاریخی بر عهده دارند.

وی ادامه داد: انتشار آثار مکتوب و نشریاتی در این زمینه، نوید پیشرفت عرصه تاریخ‌نگاری دوران معاصر و انقلاب اسلامی را در کشور می‌دهد. 

جعفریان خاطر نشان کرد: مکاتب تاریخ نویسی بر اساس سه سنت؛ ایرانی، اسلامی و غربی شکل می‌گیرند. بسیاری از اصول و سبک‌های تاریخ‌نگاری غربی در روش‌های تاریخ‌نویسی، شیوه‌های قصه‌نویسی و داستان‌نویسی جاافتاده‌اند و به طور مثال ما در روش‌های تاریخ‌نگاری ایلخانیان و صفویه خوب عمل کردیم، اگرچه نسبت به دوران باستان بی‌اعتنا بودیم. 

رئیس مرکز اسناد و کتابخانه مجلس شورای اسلامی ایران افزود: ایجاد مکتبی نوین در اصول تاریخ‌نویسی به تلفیق سه سنت تاریخ‌نگاری ایرانی، اسلامی و غربی بستگی دارد. در حال حاضر و در بسیاری از دانشگاه‌های سراسر کشور اصول تاریخ‌نویسی تدریس می‌شود. توجه به نوع نگارش تاریخ، برداشت‌های تاریخی، تلفیق و تحلیل مبانی تاریخی در جوانب و افکار فلسفی نیز ضروری است.

وی با تاکید بر تاسیس یک جریان اصیل و منسجم در تاریخ‌نویسی تصریح کرد: ایجاد این مکتب و جریان در عرصه تاریخ‌نگاری وابسته به شناخت سنت‌های اصلی تاریخ‌نویسی است.

جعفریان نقد و بررسی آثاری که در حوزه تاریخ شفاهی انقلاب اسلامی خلق شده اند را ضروری دانست و افزود: در تاریخ نگاری انقلاب اسلامی معرفی اشخاص و مناصب و سبک این کار بسیار مهم است. البته به کارگیری اسناد و شیوه‌های علمی در تاریخ‌نویسی دوران معاصر و انقلاب اسلامی، هر یک ویژگی‌های خاص خودش را دارد. 

رئیس مرکز اسناد و کتابخانه مجلس شورای اسلامی ایران گفت: به کارگیری تجربه های مکاتب مختلف در شیوه‌های تاریخ‌نویسی باعث انسجام و رفع نقاط ابهام ‌آمیز و آشفته تاریخ می‌شود. مسوولان فرهنگی، ارگان‌ها و نهاد‌های مختلف باید درصدد شکل‌دادن مکتب‌های تاریخ‌نویسی نوینی باشند. 

وی ادامه داد: علاوه بر استفاده از شیوه‌های تاریخ‌نویسی، نقد آثار مکتوب و خاطرات جمع‌آوری شده درباره تاریخ گذشته ضروری است. گاهی اوقات در تاریخ‌نویسی، گرایش‌های مختلف فکری و فرهنگی، نوع بروز حوادث و رویداد‌ها و حب‌ و بغض‌های شخصی در شیوه‌های تاریخ‌نگاری درباره دوران معاصر و انقلاب اسلامی تاثیر گذاشته و به همین دلیل ما باید با مطالعه دقیق و عمیق، آثار یکدیگر را نقد و تحلیل و در ویرایش مجدد آن کتاب‌ها، اشتباهات را جبران کنیم.

جعفریان خاطر نشان کرد: برای تدوین تاریخ شفاهی اعتماد به خاطرات یک شخص کافی نیست. اگر چه بسیاری از این حرف‌های حکم سند را دارند، اما جوانب یک خاطره باید با استناد به حرف‌های چندین نفر ثبت و ضبط و بررسی شوند. 

وی در پایان تاکید کرد: بسیاری از ضعف‌های ما در نگارش تاریخ، به دلیل عدم دقت و کمی میزان مطالعه، نقد و تحلیل،‌ استفاده از منابع، اسناد و مدارک معتبر است و امکان بروز خطا و اشتباه در بدیهی‌ترین نکات برای هر کس وجود دارد.

همایش دو روزه "تاریخ‌نگاری انقلاب اسلامی"، به همت موسسه خانه کتاب صبح امروز (ششم اردیبهشت ماه) در تالار سوره حوزه هنری آغاز شده و تا عصر فردا ادامه دارد.

آدرس مطلب: http://www.ibna.ir/vdciywap.t1avq2bcct.html