صدام در برابر حربه ترس و ارعاب از ترفند دیگری نیز بهره می‌جست. در واقع او در حالی پا به میدان گذاشته بود که در یک دست شمشیر برهنه و در دست دیگر سکه‌هایی طلایی داشت. هر کس با پول و طلا تطمیع نمی‌شد و سر تسلیم فرود نمی‌آورد، به‌ناچار می‌بایست سرش را به این شمشیر برنده بسپارد.
بخشی از مقدمات ثبت تاریخ شفاهی، تعلیمی و بخشی اکتسابی است که باید در نتیجه تجربه به دست آید. پس از مصاحبه و پیاده‌سازی آن، تدوین مرحله مهمی است که با توجه به شرایط مختلف، انواع متفاوتی دارد.
تاکنون 125 عنوان مقاله علمی به دبیرخانه دومین همایش ملی تاریخ شفاهی دفاع مقدس ارسال شده که غالباً در دو محور «مبانی نظری و پیشینه تاریخ شفاهی دفاع مقدس» و «تاریخ شفاهی دفاع مقدس، ضرورت‌ها و فرصت‌ها» نوشته شده‌اند.
هر مرتبه که برای مکاتباتم با خانواده‌ها، ادارات یا سایر ارگان‌های دولتی از واژه اسیر استفاده می‌کردم، احساس خوبی نداشتم. حس می‌کردم لفظ اسیر یک بار منفی ناخواسته همراه خود دارد که حداقل در مورد رزمندگان اسیر ما با روحیات یاد شده، صدق نمی‌کرد.
کتاب با عکسی آغاز شده که ذیل آن آمده: «سردار شهید حسن تاجوک؛ فرمانده طرح و عملیات لشکر انصارالحسین(ع)». سپس اسامی 90 مصاحبه‌شونده آمده که کتاب براساس گفته‌های آنان نوشته شده است.
سیده هیام عطوی، بانوی مبارز لبنانی، مهمان هفتادوچهارمین برنامه شب خاطره (3 تیر 1378) بود. او درباره دوران مبارزه در لبنان و شهید دکتر مصطفی چمران خاطره گفت. این روایت را ببینیم.
یکی از مهم‌ترین حربه‌هایی که صدام برای به اطاعت واداشتن ارتش به کار می‌بست، ایجاد رعب و وحشت در دل آنان بود. اعدام‌هایی پی‌درپی و به زندان انداختن‌هایی که پس از شکست در هر عملیاتی انجام می‌شد، دیگر واقعه‌ای عجیب و غیرمنتظره نبود. صدام برای حفظ این رعب و هراس از کشتن افراد رده‌بالا نیز دریغ نمی‌کرد.
در جلسه اول، مصاحبه‌گر باید با چند نکته اعتماد اولیه مصاحبه‌شونده را جلب کند. اولین نکته، سرِ وقت رسیدن به جلسه مصاحبه است. دوم، مجهز بودن به ابزار است. سوم، چون مصاحبه‌شونده احساس غریبگی می‌کند، به او فرصت دهیم هر چه می‌خواهد بگوید. چهارم، مصاحبه‌گر از افرادِ مورد اعتماد مصاحبه‌شونده، راهنمایی و کمک گرفته باشد.
آیا می‌دانسته که همچون برخی از مورّخان و صاحبان خاطرات و یادداشت‌های روزانه، با هر عکس خود، صدها واژه و تصویر برای تاریخ ایران معاصر ثبت کرده و به گنجینه داده‌های تاریخی مکتوب و تصویری انسان ایرانی در دنیای معاصر اضافه می‌کند؟
تازه فهمیدم چیزی حدود 4 تا 5 کیلومتر از مرزمان با عراقی‌ها رد شده‌ایم و پشت آنها هستیم. سنگرها هم سنگرهای اجتماعی عراقی‌ها بودند. آنها خواب بودند و اگر بیدار می‌شدند باورشان نمی‌شد که ما تا آنجا رسیده باشیم...
قاسم تقوایی، رزمنده و آزاده دفاع مقدس، مهمان هفتادوچهارمین برنامه شب خاطره (3 تیر 1378) بود. او درباره دوران اسارت خود در اردوگاه موصل خاطره گفت. این روایت را ببینیم.
صدام در برابر حربه ترس و ارعاب از ترفند دیگری نیز بهره می‌جست. در واقع او در حالی پا به میدان گذاشته بود که در یک دست شمشیر برهنه و در دست دیگر سکه‌هایی طلایی داشت. هر کس با پول و طلا تطمیع نمی‌شد و سر تسلیم فرود نمی‌آورد، به‌ناچار می‌بایست سرش را به این شمشیر برنده بسپارد.
نیازمند تاریخ شفاهی عکس و عکاسی هستیم
شیوه‌های اعتمادسازی در آغاز مصاحبه تاریخ شفاهی
شب‌های عجیب مناطق عملیاتی
هنوز در کار تاریخ شفاهی همزبانی پیدا نکردهایم
رزمندگان مدافع حرم، مانند رزمندگان دفاع مقدس
تاریخ شفاهی، مفهومی مدرن است
محرمانههایی که به «بمو» افزوده شدند
نگاه «دکتر هادی نخعی» به تاریخنگاری جنگ
