حفظ خاطرات جنگل تتفورد با تاریخ شفاهی

کریس هیل Chris Hill
ترجمه: عطیه اسعد

01 مرداد 1394


آرشیو عکس جنگل تتفورد. عملیات هرس‏کاری درختان. قطعه شماره 166. جنگل تتفورد 8/8/1949

از زمانی که اولین گیاهان جنگل تتفورد Thetfordدر دهه 1920 کاشته شدند، بخش مهمی از چشم انداز ایست انگلیا East Anglian (در شرق انگلیس) شد. در حال حاضر یک طرح تاریخ شفاهی قصد دارد سرگذشت افرادی که برای باروری و پرورش آن کمک کردند، حفظ نماید.

جنگل تتفورد آن قدر بر روی نقشه جدید ایست انگلیا نامی آشناست که ممکن است بسیاری از افراد از دانستن این موضوع که این جنگل 100 سال پیش وجود نداشت، تعجب کنند.

هم اکنون این جنگل بزرگترین جنگل کاج زمین پست در انگلستان است اما اولین درختانش در دهه 1920 یعنی مدت کوتاهی پس از تاسیس کمیسیون جنگلداری در 1919 برای تجدید منابع چوب کشور پس از جنگ جهانی اول، کاشته شدند.

بنابراین با نزدیک شدن صدمین سالگرد کمیسیون جنگلداری طرحی از تاریخ شفاهی برای گردآوری خاطرات افرادی که آنجا کار می‌کردند، راه اندازی شده است. این طرح همچنین به منظور ثبت و ضبط تغییرات رخ داده در مدیریت جنگل طی سال‌های اخیر و تأثیر برخوردار بودن مردم محلی از جنگلی جدید در چشم‌اندازشان، راه‌اندازی شده است.

طرح تاریخچه افراد از جنگل تتفورد قصد دارد از خاطرات افراد از توسعه اولیه جنگل بشنود و نیز با آن عده که مایل به مصاحبه هستند برای ثبت و ضبط سرگذشتشان، مصاحبه کند.

همچنین داوطلبانی نیاز است که به دسته بندی و کاتالوگ کردن آرشیو جنگل از عکس‌های قدیمی برای کمک به شناسایی چهره‌های از یاد رفته و دانستن تاریخ و توصیفات و توضیحات عملیات جنگلداری در گذشته، کمک کنند.

مشاور میراث آزاد، خانم ان میسون Anne Mason، مدیر پروژه مشترک و نیز رییس گروه دوستان جنگل تتفوردFriends of Thetford Forest است. او گفت:«وجوداین جنگل در چشم انداز کشور واقعاً حائز اهمیت است و همچنین برای تأمین نیاز چوب و الوار و حیات وحش و جنبه سرگرمی و تفریح بسیار مهم است. بنابراین فکر کردن به این مسئله که در قرن دهم ما از جنگل برهوت به جنگلی که در حال حاضر داریم رسیدیم، واقعاً عجیب می‌نماید.»

«ما می‌خواهیم از افرادی که جنگلداران سابق بودند یا افرادی که به عنوان پیمانکار یا در بخش عملیات با کمیسیون جنگلداری فعالیت داشتند، بشنویم. همچنین می‌خواهیم از افرادی که به مدت طولانی در این منطقه زندگی کرده و مسیرهای جنگل یا افتتاح نهالستان در سنتون داونهام SantonDownham را به یاد دارند، بشنویم.»

«اگر این خاطره ها را به دست نیاوریم برای همیشه از دست خواهند رفت.»

خانم ماسون اظهار داشت تمرکز سه گانه بر روی جنگلداری، تفریح و سرگرمی و حیات وحش از دهه 1970 توسعه و گسترش یافته است. قبل از آن هدف اصلی تولید تخته و الوار بوده است.

او بیان کرد: «در پایان جنگ سهام تخته و الوار بسیار پایین بود و در کشاورزی افت شدیدی اتفاق افتاده بود. کمیسیون جنگلداری در دهه 1920 شروع به خرید زمین در برکلند Breckland کرد. به علت خاک شنی منطقه برک آنها توانستند نسبتاً ارزان آن زمین‌ها را بخرند.»

قبل از اینکه کمیسیون جنگلداری ایجاد شود چیزی به اسم جنگل تتفورد وجود نداشت. آن زمان جنگل بیشتر شبیه به خلنگزار و محل نگهداری خرگوش‌ها با برخی استفاده زراعی بود. همچنین املاک بزرگ مخصوص تیراندازی بود که به علت اینکه فرزندانشان را از دست داده بودند آن املاک در پایان جنگ جهانی اول واقعاً فرسوده شده بودند بنابراین وقتی کمیسیون ایجاد شد و پیشنهاد خرید زمین را داد آنها پاسخ دادند که زمین‌ها را خواهند فروخت زیرا دیگر به چه دردی می‌خورد.»

در طی جنگ جهانی دوم زمانی که اهمیت منابع تخته و الوار بیشتر شد لامبر جیلز Lumber Jills نیرو گرفت. لامبر جیلز بخش مهم و حیاتی نیروی کار بود که تیم پروژه خیلی مشتاق به کسب اطلاعات در این مورد هستند.

خانم ماسون گفت: «آنها مانند دختران کشاورز بودند که به جای کار بر روی زمین بر روی جنگل کار می‌کردند. بنابراین بسیاری از کارگران مرد کمیسیون جنگلداری فرا خوانده شدند و به این ترتیب لامبر جیلز معادل لامبر جکس Lumberjacks شد. آنها از سراسر کشور به صورت داوطلب آمدند و شروع به کار در جنگل کردند.»

«اگر می‌توانستیم با یکی از آن افراد ارتباط داشته باشیم واقعاً عالی می‌شد. مطمئن نبودم در کجا سکنی گزیده بودند یا اینکه آیا با افراد محلی در سانتون داوون هامز زندگی می‌کردند؟»

خانم ماسون اظهار داشت که تاریخ معاصر نیز مورد توجه این طرح است.

او بیان کرد: «مرکز های لاج High Lodge در سال 1992 ساخته شد بنابراین افراد باید این مرکز را در دوران اولیه آن به خاطر داشته باشند یا اینکه در ساخت و ساز آن دخالت داشته‌اند. ما نمی دانیم در 50 یا 100 سال آینده افراد به چه چیز علاقه خواهند داشت بنابراین باید طیف وسیعی از خاطرات را حفظ نماییم.»

«همچنین قصد داریم آرشیو تصادفی عکس‌ها را در سنتون داوون هام مرتب کنیم. ما جعبه‌های بسیاری عکس داریم و نمی‌دانیم که در این عکس‌ها چه اتفاقی افتاده یا عکس‌ها در چه تاریخی گرفته شده‌اند یا تصویر چه کسانی در این عکس‌ها هست. قصد داریم گروهی از افراد را به منظور آرشیو این عکس‌ها آموزش دهیم. اگر این کار را انجام ندهیم این عکس‌ها فقط مجموعه‌ای بی معنی از عکس‌های قدیمی خواهند بودند.» اولین روز آموزش برای روز 6 ژوئن 2015 برنامه ریزی شد.

طرح تاریخچه مردم جنگل تتفورد بخشی از طرح مشارکتی بریکینگ نیو گراند £2.2m Breaking New Ground است که توسط صندوق قرعه کشی میراث Heritage Lottery Fund تأمین شده است.

داوطلبانی که مایل به همکاری در مورد مصاحبه ها هستند برای انجام مصاحبه تحت دستورالعمل‌های جامعه تاریخ شفاهی آموزش داده خواهند شد و به آنها در مورد عملکرد دستگاه‌های ضبط دیجیتال تعلیم داده خواهد شد. آنها می‌توانند هرچقدر که زمان داشته باشند حتی اندک بر روی این طرح کار کنند.

 

جنگل خاطرات

یکی از افرادی که علاقه‌مند به اشتراک گذاشتن تجاربش با این طرح است پل مک کریت Paul McCreath است. او کشاورز و متصدی حمل و نقل است که چهلمین سالگرد همکاریش را با کمیسیون جنگلداری در ماه ژوئیه 2015 جشن خواهد گرفت.

او شاهد تمرکز و توجه روز افزون بر روی تفریح و سرگرمی و حیات وحش از سال 1975 در جنگل تتفورد بوده است ولی بر اساس سخن او بزرگترین تغییر، حجم نیروی کار بود زیرا مکانیزه سازی در فرایند قطع، قطعه قطعه کردن و حمل درختان تغییرات اساسی ایجاد کرد.

او اظهار داشت: «تغییرات اندکی رخ داده است اما یکی از عمده‌ترین تغییرات نیروی انسانی است. زمان بهره‌برداری از درختان، ما 120 نفر بودیم. اما در حال حاضر ما همین کار را با 5 نفر انجام می‌دهیم.»

«می توانید تفاوت را حس کنید. کاری که افراد بااره و تبر انجام می‌دادند ما هم اکنون می‌توانیم در حال نشستن در ماشین با فشار یک اهرم انجام دهیم. در آن مدت زمان که آنها یک درخت قطع می‌کردند ما در همین فاصله زمانی هشت تا 20 درخت قطع می‌کردیم.»

آقای مک کریت گفت:«اگرچه این جنگل ملک دولتی بود همیشه خودش را به عنوان یک منبع تفریحی دولتی معرفی نمی‌کرد.»

او بیان کرد: «وقتی من شروع به کار کردم جنگل برای افراد جاذبه‌ای به حساب نمی‌آمد. تنها سرگرمی که ما آن موقع داشتیم گم شدن در عمق درختان بود. های لاج High Lodge وجود نداشت. فقط یک مرکز برای بازدیدکنندگان با چند مسیر مشخص شده برای پیاده روی وجود داشت.»

اما بعد تاچر Thatcher (مارگارت تاچر Margaret Thatcher نخست وزیر) سعی کرد در دهه 1980 آن را بفروشد و آنها یعنی کمیسیون جنگلداری شروع کردند به بیان این نکته که: «بیایید و از آن استفاده کنید زیرا در غیر این صورت ممکن است جنگل را از دست دهید. پس از این صحبت، اعتراض شدید عمومی رخ داد و در حال حاضر استفاده عمومی از این جنگل بسیار بیشتر از آن است که در دهه 70 بود.»

اکنون کمیسیون جنگلداری سعی دارد به صنایع چوب و الوار، تفریح و سرگرمی و حیات وحش به طور مساوی بپردازد.

ما در مورد محیط اطرافمان و نادر بودن برخی از گونه‌ها آگاه‌تر هستیم. اگر بدانیم که پرندگان در منطقه‌ای لانه می‌کنند عملیات خود را تغییر می‌دهیم. اخیراً قرار بود به دو منطقه برویم اما به دلیل اینکه تلیله و باز در آن منطقه بود، سفر خود را متوقف کردیم. افراد در سال 1975 در مورد این نوع مسائل آگاهی نداشتند.»

 

تاریخچه جنگل تتفورد

جنگل تت فورد بزرگترین جنگل کاج زمین پست در انگلستان است که مساحت آن 19000 هکتار است اما درختستانی قدیمی نیست.

قدمت آن به جنگ جهانی اول برمی گردد زمانی که انگلیسی‌ها در تأمین نیاز تخته و الوار با مشکل مواجه بودند.

برای جلوگیری از روبه‌رو شدن با مشکل کمبود الوار در زمان جنگ، قانون جنگلداری سال 1919 کمیسیون جنگلداری را با مسئولیت توسعه املاک جنگل عمومی جدیدی برای تولید الوار و تخته تشکیل داد.

اولین زمینی که در برک لند خریداری شد منطقه کوچکی نزدیک سووافهام Swaffham در سال 1922 بود و تا سال 1934 کمیسیون جنگلداری کل زمین‌هایی که هم اکنون دارد، به دست آورده بود.

در اکثر جاهای منطقه کاج اسکاتلندیScots Pine کاشته شد. این درخت در شرایط نامطلوب خاک و آب و هوا رشد می‌کند اگرچه در حال حاضر بیشتر کاج کورسیکایی Corsican Pine در منطقه غالب است زیرا در هر هکتار حجم بالایی از الوار تولید می‌کند و در برابر بیماری و آفات مقاوم‌تر است.

در دهه 1930 اردوگاه‌های کار در توفت شرقی West Tofts، کرنویچ Cranwich، ویتینگ Weeting و های لاجHigh Lodge یعنی مکانی که در حال حاضر مرکز بازدید جنگل وجود دارد، برپا شد. این اردوگاه‌ها توسط سربازان قدیمی اداره می‌شد تا بدین وسیله افراد بیکار که کمک هزینه‌شان تنها وقتی پرداخت می‌شد که حضور داشته باشند سکنی داده شوند. افراد گروه گروه کار می‌کردند. آنها بر روی زیر ساخت جنگل اغلب در شرایط سخت و تحت انضباط دقیق و جدی کار می‌کردند.

در طول جنگ جهانی دوم این سایت تبدیل به یک اردوگاه ارتش با اکثر مردان قوی و ورزشکار شدکه برای جنگ فراخوانده شده بودند. درست زمانی که اولین گیاهان نیاز به هرس داشتند گروهی از زنان انتخاب شدند که بعداً به عنوان لامبر جیلز Lumber Jills شناخته شدند.

تا دهه 1980 تمام کارهای جنگلداری به صورت دستی انجام می‌شد ولی امروزه فرایند هرس و قطعه قطعه و برش شاخه‌های جانبی و قطع و اندازه‌گیری توسط ماشین‌آلات انجام می‌شود. این چوب در نهایت برای مصارفی همچون نرده و حصار، مصالح عرشه کشتی‌ها، قطب‌های تلگرافی، مبلمان و تراشه لازم برای کاغذ و سوخت استفاده می‌شود.

امروزه کمیسیون جنگلداری این جنگل را به وسیله متعادل کردن نیاز تولید الوار و چوب با نیازهای حیات وحش، مردم و باستان شناسی، مدیریت می‌نماید.

های لوج که در سال 1992 ساخته شده مرکز تفریحی با بیش از 400 هزار بازدید کننده در سال است. این جنگل پایگاه توجه و علاقه علمی ویژه Site of Special Scientific Interest (SSSI) و منطقه حفاظت شده ویژه تعیین شده توسط اروپا Special Protection Area (SPA) به جهت تنوع زیستی آن و خاص و ویژه بودن آن از لحاظ آشیانه کردن بوف اروپایی و چکاوک در آن است.

از جهت باستان‌شناسی نیز مهم است ده هزار سال بیش مردم نوسنگی با سنگریزه‌ها کار می‌کردند و وقتی گیاهان و کشتزارها قطع می‌شوند برآمدگی های مدفون شده عصر برنز و آهن به طور فزاینده‌ای کشف می‌شوند. صنعت پرورش خرگوش در قرون وسطی رایج بود، مناطق پرورش و پایگاه این لانه‌ها هنوز هم در سراسر برکس و خصوصاً در جنگل تتفورد مشاهده می‌شوند.

جهت کسب اطلاعات بیشتر لینکPeople’s History Project[http://www.forestry.gov.uk/thetfordforestpark] را دنبال کنید.

عکس های بیشتر در:

http://www.eveningnews24.co.uk/news/theford_forest_history_1_4093555?id=1&storyId=1.4093556

 



 
تعداد بازدید: 3875


نظر شما

 
نام:
ایمیل:
نظر:
 

اسرار جنگ تحمیلی به روایت اسرای عراقی- 94

حادثه دیگر که باعث شد تصمیم آخرم را برای پیوستن به نیروهای شما بگیرم حماسه‌ای بود که آن سرباز گم شده آفرید. روزی یکی از گروههای گشتی ما یک سرباز شما را که گم شده بود اسیر کرد به موضع آورد سرباز جوانی بود در حدود بیست تا بیست و دو ساله. محاسن زیبایی داشت، وقتی سرباز را به موضع آوردند چند نفر جمع شدند. سرباز آرام بود و حرف نمی‌زد اما نارضایتی از اسارت کاملاً از چهره‌اش پیدا بود. سعی می‌کرد خونسردی خود را از دست ندهد. در همان ساعت یک کامیون ایفا آماده بود که چهل پنجاه تن از پرسنل را به مرخصی ببرد. مقصدش بصره بود.