«با هم برمی‌خیزیم»، تاریخ شفاهی لغو تفکیک نژادی در مدارس آمریکا

نویسنده: مک کنراد[1]
ترجمه: نرگس صالح نژاد

13 تیر 1397

توضیح عکس: تریسان گیلیام[2] (سمت راست)، دانش‌آموز پایه هشتم دبیرستان هندرسون، با فلورانس جکسون[3]، از ساکنان بخش شمالی به‌عنوان بخشی از طرح «قهرمانان ناگفته»[4] مصاحبه می‌کند. (عکس از هدر لین، امبریس ریچموند[5])]

در شروع ماه دسامبر 2017 حدود 20 نفر از دانش‌آموزان دبیرستان‌های جان مارشال[6] و ریچموند کامیونیتی[7] و هندرسون[8] با ساکنان سالمندی مصاحبه کردند که دهه‌ها قبل ساکن محله پارک بروک‌لند ریچموند بودند. یعنی در هنگامی که آتش تنش‌های نژادی شعله‌ور بود و موضوع لغو تفکیک نژادی در مدارس آمریکا به تازگی مطرح شده بود.

این طرح که توسط شرکت غیرانتفاعی امبریس ریچموند[9] هماهنگ و هدایت می‌شد، اخیراً در یک نمایش زنده با عنوان «با هم برمی‌خیزیم»[10] در مرکز هنرهای فرهنگی و اجتماع پین کمپ[11] به پایان ‌رسید.

پیج چارگویس[12]، یکی از اولین دانش‌آموزانی که به لغو تفکیک نژادی در مدارس ریچموند کمک کرد، امیدوار است این طرح به یاد نسل جوان بیاورد که آنها توانایی آن را دارند که بر تغییرات جوامع خود تأثیر بگذارند.

او می‌گوید: «ما نمی‌توانیم منتظر بزرگسالان بمانیم تا آنها فرهنگ ما را تغییر دهند. تاریخ نشان داده است که جوانان بزرگ‌ترین عوامل تغییر هستند».

وی همچنین گفت، دوران کودکی‌اش را برای لغو تفکیک نژادی در مدارس جنگیده است.

به گفته هدر لین، مدیر عملیاتی امبریس ریچموند، ایده برپایی رویدادی به صورت هنرهای نمایشی همراه با انجام مصاحبه‌ها زمانی اتفاق افتاد که مجریان طرح متوجه استعداد درخشان جوانان بخش شمالی ریچموند شدند.

چندین دانش‌آموز دبیرستان جان مارشال با الهام از آموخته‌های خود در طرح «قهرمانان ناگفته» آهنگی با نام «سیاه بودن در آمریکا»[13] به قلم خود نوشتند.

آنتوان فورد[14]، یکی از دانش‌آموزانی که این آهنگ را نوشته، رَپِر و نوازنده سازهای کوبه‌ای است. او می‌گوید، طرح به او راه دیگری برای بروز خلاقیتش نشان داده است.

فورد می‌گوید: «بخش مورد علاقه من اجرای روی صحنه است، فقط به این دلیل که من می‌توانم به دوستانم نشان دهم که «این چیزی است که من می‌خواهم باشم و این شیوه‌ای است که می‌توانم آن را انجام دهم»».

این ترانه در استودیوی داسپات رکوردینگ[15] در خیابان پارک بروک‌لند تولید شده است. با کمک زین روبینسون[16] در گروه موسیقی تفسیر زندگی[17]، آن‌ها همچنین توانستند یک موزیک ویدیو تهیه کنند.

روبینسون می‌گوید: «به همین دلیل است که این کار را دوست دارم، زیرا کار من خروجی دارد... من تلاش می‌کنم کارآفرینی کنم و فرصت‌های شغلی ابتدایی را ایجاد کنم، بنابراین جوان‌ها مجبور نخواهند بود به آن مبارزه ادامه دهند».

لین می‌گوید، شرکت امبریس ریچموند، که از سال 2013 در منطقه پارک بروک‌لند مشغول به فعالیت است، روی طرحی در مورد مرحله‌ مهمی از تاریخ منازعات نژادی ویرجینیا تمرکز دارد: در سپتامبر 1960، دبیرستان چندلر جونیور[18] (که اکنون با نام دبیرستان ریچموند کامیونیتی شناخته می‌شود) اولین مدرسه‌ای بود که برای اجرای برنامه لغو تفکیک نژادی داوطلب شد. جی. آستین بروان[19]، مدیر دبیرستان ریچموند کامیونیتی، می‌گوید او با شنیدن این تاریخ دریافته است که در این کار نکاتی وجود دارد که همه باید بدانند. در ماه فوریه 2018 بروان از اولین افرادی که در اجرای برنامه لغو تفکیک نژادی کمک کرده ‌بودند، از جمله چارگیوس، دعوت کرد تا در برنامه «تاریخ ماه سیاه‌پوستان» در دبیرستان ریچموند کامیونیتی صحبت کنند.

امبریس ریچموند قصد دارد یک نسخه دیجیتال از برنامه «با هم برمی‌خیزیم» را روی وب‌سایت خودش و دیگر پلت‌فرم‌ها در دسترس مخاطبانش قرار دهد. لین می‌گوید، وندی مک‌کی[20]، مدیر این سازمان، امیدوار است ارایه این برنامه به گفت‌وگوی بیشتر در مورد نژاد و لغو تفکیک نژادی در ریچموند بینجامد. لین همچنین گفت، با کمک‌های مالی بیشتر، برنامه «قهرمانان ناگفته» شاید بتواند انجام مصاحبه‌ها را ادامه دهد و خاطرات مردم این محله از دهه‌های پس از رویداد‌هایی که در برنامه «با هم برمی‌خیزیم» شرح داده شده‌اند، بیان کند.

[توضیحات عکس: جاناتان اسکات و آنتوان فورد، دانش‌آموزان دبیرستان جان مارشال در حال تولید «با هم برمی‌خیزیم» (عکس: هدر لین)]