نمی‌خواهیم صبر کنیم تا تاریخ در کتاب درسی بیاید

بن هیلیر[1]
مترجم: سارا اشموئیل

19 تیر 1396

درباره تصویر: دانشجویان دانشگاه فلوریدا به تاریخ زنده‌ای گوش می‌کنند که جرمی هیوستون در موزه تاریخ و فرهنگ سیاه‌پوستان آمریکا در ناچز ارایه می‌کند.

برای گروهی از دانشجویان کالج فلوریدا[2] آموزش درس‌های تاریخ به همان اندازه در کلاس‌ درس اتفاق می‌افتند که در شرح‌حال‌های روزمره شخصی افراد آموخته می‌شوند. طی 10 سال، دانشجویان برنامه تاریخ شفاهی ساموئل پروکتور[3] دانشگاه فلوریدا، کار مصاحبه و جمع‌آوری تحقیقات جنبش حقوق مدنی در می‌سی‌سی‌پی را انجام داده‌اند.

از سال 2014 دانشجویان به عنوان بخشی از سفر ایالتی خود، در شهر ناچز[4] توقف داشته‌اند. پل اورتیز[5] مدیر برنامه گفت که سفر این امکان را برای دانشجویان فراهم می‌کند تا شاهدان دست اول تاریخ باشند: «یکی از تخصص‌های ما این است که دانشجویان را به خارج از کلاس درس ببریم تا تاریخ را به همان ترتیب که شکل می‌گیرد، یاد بگیرند. ما می‌خواهیم تاریخ را همان‌طور که اتفاق می‌افتد، ثبت کنیم. ما نمی‌خواهیم 20 سال صبر کنیم تا در کتاب درسی بیاید.»

اورتیز گفت که این برنامه به‌طور سنتی مصاحبه‌های تاریخ شفاهی را با افرادی که به‌طور مستقیم در جنبش حقوق مدنی درگیر بوده‌اند، انجام داده است؛ در سال‌های اخیر این برنامه کمی موضوع اصلی خود را تغییر داده است: «در طول زمان، ما با افراد بیشتری مصاحبه می‌کنیم که شاید از دوران حقوق مدنی نباشند، اما کسانی هستند که سعی دارند تاریخ آن دوره را حفظ کنند.»

او افزود که یکی از ساکنان ناچز، جرمی هوستون[6] اخیراً یک سری از تورهای میراث[7] را در ناچز آغاز کرده و یک نمونه از این دست است: «نوع جدیدی از جنبش موزه تاریخ سیاهان در سراسر جنوب وجود دارد.»

صبح یکی از روزها دانشجویان با کمک به تمیز کردن بخش قبرستان خیابان واتکینز[8] در یک طرح خدمات اجتماعی شرکت کردند. همان روز بعدازظهر، آنها مصاحبه‌های تاریخ شفاهی انجام دادند و به برخی از مکان‌های تاریخی سیاهان در شهر رفتند. کریستال دیکسون[9] یکی از دانشجویان این برنامه گفت که این سفر به بخشی از تاریخ نگاه می‌اندازد که نادیده گرفته شده است: «وقتی در مدرسه بودم، به‌خصوص در کلاس‌های تاریخ، نمی‌توانستم شرح‌حال روزمره افرادی را یاد بگیرم که (رویدادهایی که در کلاس بحث می‌کردیم) تجربه ‌کرده بودند. این شرح‌حال‌های شخصی حتی بر روی چیزهای بزرگ تأثیر گذاشتند. هیچ کس به واقع در جریان اصلی درس، در مورد آنها صحبت نمی‌کرد.»

الیور تلوسما[10] که به عنوان یک برنامه‌نویس تحقیق برای برنامه تاریخ شفاهی کار می‌کند، گفت که این برنامه دیدگاهی از تاریخ را از منظر روستایی ارائه می‌دهد. وی افزود: «بسیاری از مسائل در بخش روستایی کشور اتفاق افتاده است.» تلوسما مانند دیکسون گفت که بسیاری از فرازهای تاریخ روستایی در مدرسه تدریس نمی‌شوند.

دارل وایت[11] مدیر موزه تاریخ و فرهنگ آفریقایی‌تباران آمریکا در ناچز هم گفت که این برنامه نسخه‌های پیاده ‌شده­ و چاپی مصاحبه‌های خود را برای دسترسی عمومی در اختیار موزه قرار داده است. وایت برآورد می‌کند تاکنون دست کم 15 یا 20 متن پیاده ‌شده دارد که ابعاد دیگری را به مجموعه موزه اضافه می‌کنند. وی افزود: «ما پیش‌تر با دانشجویان فارغ‌التحصیل کالیفرنیا رابطه داشته‌ایم و در حال ‌حاضر ما در حال ارتباط مداوم با دانشجویان فلوریدا هستیم. این برای من خوشحال کننده هست.»