تاریخ شفاهی دوران اوج یک جاده معروف
ترجمه: فرهاد حریری
12 خرداد 1396
درباره عکس: مریلین لیستنر، ایستاده در کنار مانع کنار جاده به سوی تامز بیچ در جاده قدیم 66 بعد از بروز فاجعه. روی تابلو نوشته شده: «لطفا مسیر خانه خود را از تالار شهر برگزینید.»
دانشگاه ایالتی میسوری در یک طرح تاریخ شفاهی شرکت خواهد کرد. این طرح سرگذشت زنانی را که در دوران اوج جاده معروف 66 در امتداد این بزرگراه زندگی، کار و مسافرت می‌کردند به اشتراک می‌گذارد.
واحد مجموعه‌های خاص و آرشیوهای کتابخانه دانشگاه ایالتی میسوری، کمک مالی به ارزش 2500 دلار از شورای علوم انسانی میسوری جهت همکاری در جمع‌آوری و ارائه تاریخ‌های شفاهی برای طرح «زنان بر روی جاده مادر[1] در میسوری»[2] دریافت کرده است.
آن بیکر[3] رئیس موقت مجموعه‌های خاص و آرشیوهای دانشگاه ایالتی میسوری با کاترین پارکس[4] فیلمساز در طرح مبتنی بر وب با عنوان برنامه حفاظت از جاده66 در بخش خدمات پارک ملی همکاری خواهد کرد. به گفته بیکر: «جاده 66 قطعه نمادینی از تاریخ آمریکاست، در حالی که مسیر اصلی جاده که روزگاری وجود داشته از بین رفته، ولی برخی از بخش‌های مسیر 66 هنوز هم وجود دارد.[5] یکی از راه‌هایی که ما می‌توانیم به حفظ تاریخ آن کمک کنیم از طریق سرگذشت‌های مردمی است که روی آن جاده زندگی، کار و یا سفر کرده‌اند. این طرح، سرگذشت‌هایی از جاده مادر را جمع‌آوری می‌کند که به درک ما نسبت به تأثیر‌پذیری مردم و جوامع ساکن در طول مسیر جاده 66 کمک می‌کند.»
در حال حاضر این کمک مالی در جمع‌آوری تاریخ شفاهی منطقه سنت لوئیس موثر بوده است. در میان افرادی که سرگذشت خود را نقل کردند، مرلین لیستنر[6] آخرین شهردار شهر نگون‌بخت تایمز بیچ[7] در ایالت میسوری[8] و دایان وارهوور[9] اولین سرپرست پارک ملی جاده 66[10] بودند که در محل متروک تایمز بیچ قرار گرفته است.
سرگذشت بازرگان آمریکایی آفریقایی‌تبار، آلبرتا الیس[11] را نوادگانش ایروینگ لوگان[12] و الیزابت کالوین[13] با دیگران در میان گذاشتند، در حالی که جان بوت[14] درباره جیبسی کودز[15] و اتومبیل مدل تی[16] آنها صحبت کرد که در طول قسمت‌هایی از جاده 66 در دهه 1930 و اوایل دهه 1940 رانندگی می‌کردند.
طرح تاریخ شفاهی در پاییز امسال هم ادامه خواهد داشت، یعنی زمانی که پارکس از اسپرینگفیلد[17] برای گفت‌وگو با زنان دیگری که ارتباطی با جاده 66 دارند، دیدن می‌کند. گزیده‌ای از مصاحبه‌های این طرح، در مستند «زنان بر روی جاده مادر در میسوری» گنجانده خواهد شد که پارکس در حال تولید آن است. ایالت میسوری نیز مصاحبه‌های کامل را به مجموعه‌های آرشیوی خود اضافه خواهد کرد و آنها را در دسترس محققان قرار خواهد داد. در طول بازدید پارکس از اسپرینگفیلد، یک برنامه عمومی برپا خواهد شد تا گزیده‌ای از مصاحبه‌های سنت لوئیس نشان داده شود. جزئیات بیشتر در تابستان اعلام خواهد شد.
ایالت میسوری با مشارکت شورای علوم انسانی میسوری و همچنین پشتیبانی موقوفه ملی علوم انسانی[18] از این طرح حمایت می کنند.
[1] Mother Road
[2] The Women on the Mother Road in Missouri
[3] Anne Baker
[4] Katrina Parks
[5] جاده ۶۶ که نشان‌دهنده بسیاری از ایده‌های آزادی و مهاجرت از نواحی مرکزی آمریکا بود در سال ۱۹۸۵ به‌طور رسمی از سیستم بزرگراه‌های آمریکا حذف و بعد از آن به‌طور کامل توسط بخشی از سیستم بزرگراه بین ایالتی جایگزین شد. بخش‌هایی از این جاده که از ایلینوی، میسوری، نیومکزیکو و آریزونا عبور می‌کردند به عنوان یک مسیر ملی خوش‌منظره تعیین و با نام مسیر تاریخی ۶۶ شناخته می‌شوند. مترجم
[6] Marilyn Leistner
[7] Times Beach
[8] Missouri
[9] Warhover
[10] Route 66 State Park
[11] Alberta Ellis
[12] Irving Logan
[13] Elizabeth Calvin
[14] John Butte
[15] Gypsy Coeds
نام گروهی از زنان جوان که همراه با یک اتومبیل ساخت کارخانه فورد (مدل تی روباز) در بین سال‌های 1934 تا 1942 در جاده 66 به ماجراجویی و مسافرت می‌پرداختند. مترجم. منبع:
http://www.route66women.com/portfolio/the-gypsy-coeds/
[16] the Model T
[17] Springfield
[18] National Endowment for the Humanities:
موقوفه ملی برای علوم انسانی یک آژانس فدرال مستقل از دولت آمریکا، تأسیس شده توسط بنیاد ملی در هنر و قانون انسانی 1965 است که وظیفه آن حمایت از تحقیقات، آموزش و پرورش و برنامه‌های عمومی در علوم انسانی است. مترجم
تعداد بازدید: 5040
آخرین مطالب
پربازدیدها
- سیصد و پنجاه و نهمین شب خاطره - 2
- تاریخ شفاهی به دنیای ادبیات، تعلق ندارد
- آینده تاریخ شفاهی چگونه است؟
- اسرار جنگ تحمیلی به روایت اسرای عراقی- 123
- خاطرات حسین نجات
- اسرار جنگ تحمیلی به روایت اسرای عراقی- 124
- آثار تاریخ شفاهی دفاع مقدس را نقد کنیم تا اشتباهات گذشته، تکرار نشود
- سیصد و پنجاه و نهمین شب خاطره - 3
اسرار جنگ تحمیلی به روایت اسرای عراقی- 124
شبِ عملیات فتح‌المبین فرا رسید. حمله ساعت دوازده آغاز شد. مزدوران اردنی، مصری، سودانی و... را جایگزین واحد ما کردند و ما بلافاصله به خط مقدم آمدیم. این مزدورها کینه عجیبی از نیروهای شما داشتند. امکان نداشت اسیری را زنده بگذارند. تا ساعت سه بعد از نیمه‌شب حمله‌ای روی موضع ما نبود ولی از موضع دیگر صدای توپ و خمپاره به شدت شنیده می‌شد. ساعت سه صدای تیراندازی و الله‌اکبر بلند شد.
