گونه‌ای از تاریخ شفاهی که با تصویر گزارش شد
شانزه احمد[1]
ترجمه: سهیلا حیدری
23 اسفند 1395
نمایشگاه هنر بوی آمریکا با عنوان «بازخوانی تاریخ: از دشت‌های جنوبی تا خلیج ماتانزاس»[2] در گالری کالج اجوود[3] در شهر مدیسون ایالت ویسکانسین برپا شد. گالری واقع استریم[4] مجری برگزاری نمایشگاه در 26 ژانویه 2017 بود.
نمایشگاه از آثار 72 هنرمند تشکیل و از آنها خواسته شده بود تاریخ نانوشته اواخر دهه اول قرن 19 را به تصویر بکشند. در سال 1875، اداره جنگ ایالات متحده آمریکا 72 تن از رهبران سرخ‌پوست آمریکا را در اوکلاهاما ربوده و به زور به سنت آگوستین[5] در فلوریدا[6] برده بود. آنها از سال 1875 تا 1878 تحت نظارت ستوان هنری ریچارد[7] در فورت ماریون زندانی بودند که در سال 1942 نامش به کستیلو دو سن مارکو[8] تغییر یافت.
از هنرمندان خواسته شده بود که یک اثر مجزا روی کاغذ به همان ابعادی که رهبران تاریخی در فورت ماریون در دوره زندان کشیده بودند، خلق کنند. هنرمندان برگزیده شامل بومیان و غیر بومیان آمریکا و فرزندان آن زندانی‌ها بودند. امیلی آرتور[9] و جان هیچکاک[10] هر دو از استادان دانشگاه یو- دابلیومادیسون[11] همراه ماروین بگایه[12] استادیار چاپ و نقاشی در دانشگاه اوکلاهاما[13] به عنوان مدیران برنامه در آنجا حاضر بودند تا به‌طور مجازی تاریخ 72 سرخ‌پوست آمریکایی را مرور کنند. آرتور گفت: «این نمایشگاه اولین بار در سال 2015 در موزه هنر دانشگاه فلگلر[14] که فقط چند ساختمان از درهای زندان دورتر بود، برگزار شد. هنرمندان این روایت‌ها را به منظور ارائه دیدگاهی بومی از تاریخ مشترک‌مان ، بازسازی می‌کنند.»
طرح «بازخوانی تاریخ» قرار است زندگی سرخ‌پوستان آمریکا را که معدودی از آن باخبرند، بازروایی کند. به این تاریخ نانوشته، آن‌قدرها که شایسته بوده، توجه نشده است. آرتور گفت: «افراد بسیاری از انجمن تاریخ سنت آگوستین[15] از جمله شاگردان من، هرگز از این کشتار فرهنگی مطلع نبوده‌اند، اگر چه، در اوکلاهاما و در بسیاری از جوامع بومیان آمریکایی در سراسر کشور و فرزندان زندانی‌ها در فورت ماریون، ارتباط خود با این تاریخ را از طریق داستان‌گویی و تصویرپردازی‌ها و نقاشی‌ها حفظ کرده‌اند.»
دیوید ولز[16]، مدیر گالری هنری اجوود، درباره عدم آگاهی از این تاریخ نانوشته گفت: «این سرگذشت‌ها روایت‌گر تاریخی هستند که از طریق سنت شفاهی زنده بومیان آمریکا، سینه به سینه نقل شده‌اند، ولی هرگز در یک محفل فرهنگی برجسته مطرح نشده‌اند. طرح این سرگذشت‌ها در یک بستر فرهنگی گسترده‌تر اهمیت دارد، طوری که همگی بتوانیم قصورهای مشترک‌مان را در این تاریخ و ادامه دادن به حاشیه راندن تاریخ، به دلیل عدم تواناییِ درک تاریخ را تشخیص دهیم.»
ولز برای اولین بار به صورت اتفاقی در یک گالری در مینیاپولیس[17] با این نمایشگاه آشنا شد، سپس با مدیران نمایشگاه تماس گرفت تا این نمایشگاه را به اجوود ببرند. ولز گفت: «هنر سبدسازی هو- چانک[18] که روی صفحه نمایش در ورودی سالن گالری به چشم می‌خورد، به نمایشگاه اضافه شد تا سنت فرهنگی و غنی قبیله محلی ما (هو – چانک) نیز به نمایش درآید. نمایشگاه «جان هیچکاک: محافظت‌کنندگان» که در سالن روباز در سمت راست گالری در حال نمایش است، بحث و گفت‌وگویی که نمایشگاه «بازخوانی تاریخ» شروع کرده است را در قالب هنر معاصر و مفهومی ادامه می‌دهد.»
روبرت پوسل[19] استادِ حوزه چاپ و نشر در کالج اجوود[20] هم گفت: «مهم است که این نمایشگاه برای مخاطبان در اجوود و در سراسر کشور به نمایش درآید. این جامعه از تاریخی برخوردار است که مکتوب نشده است. این تاریخ شفاهی است، این نمایشگاه گونه‌ای از تاریخ شفاهی است که با تصویر گزارش شده است. این در کار من مهم است و مهم است که اجوود نمایشگاه‌های بیشتری از این دست ارائه کند. هنرمندانی که به این برگزاری‌ها پاسخ می‌دهند در نمایشگاه‌های قوی و بزرگ شرکت می‌کنند.»
آرتور هم گفت که بازخوانی تاریخ بیان می‌کند که فقط یک گونه از تاریخ وجود ندارد و تاریخ سابجکتیو[21] است: «این نظر، ایده‌هایی درباره این که ما چگونه به زمان فکر می‌کنیم، ارائه می‌کند. ساعات، روزها، ماه‌ها، سال‌ها و غیره، ممکن است خطی تلقی شوند. ولی هنرمندان و مدیران این نمایشگاه چنین مطرح کرده‌اند که زمان دَوَرانی است، و همیشه از خودش شروع می‌شود و وقایع با دیدگاه‌های جدید بازنویسی می‌شوند، مانند مارپیچی که دائماً حول یک زمان مشابه می‌چرخد.»
مخاطبانی که از طریق این نمایشگاه تاریخ یاد می‌گیرند، در واقع، وقتی که با آثار هنری برانگیخته می‌شوند، قادر به یادگیری هستند. مهمان‌ها علاوه بر یادگیری از طریق اینترنت و متون، داخل گالری‌ها می‌روند و با هر اثر به صورت انفرادی و با نمایشگاه به صورت کلی تعامل می‌کنند. پوسل[22] گفت: «این جمله که هر تصویر ارزش هزاران واژه را دارد یک کلیشه است، ولی این نمایشگاه که نماینده یک تاریخ شفاهیِ نانوشته است، نشان داد که این جمله صحیح است. این نمایشگاه از هر گونه تعاملی که نمی‌تواند در هر شرایط دیگری اتفاق بیفتد، استقبال می‌کند.»
«بازخوانی تاریخ» تا 26 فوریه در گالری واقع در استریم در حال نمایش بود. جمعه 17 فوریه نیز هم‌اندیشی با موضوع عدالت اجتماعی از طریق دیدگاه‌های معاصر بومیان آمریکا برگزار و با استقبال عصرگاهی تنی چند از هنرمندان منتخب دنبال شد.
[1] Shanzeh Ahmad
[2] Re-Riding History: From the Southern Plains to the Matanzas Bay
[3] Edgewood
[4] Stream
[5] St. Augustine
[6] Florida
[7] Lieutenant Richard Henry
[8] Castillo de san Marcos
[9] Emily Arthur
[10] John Hitchcock
[11] U-W Madison
[12] Marwin Begaye
[13] University of Oklahoma
[14] Flagler College Art Museum
[15][15] ST.Augustine
[16] David Wells
[17] Minneapolis
[18] Ho-Chunk
[19] Robert Possehl
[20] Edgewood College
[21] subjective
[22] Possehl
تعداد بازدید: 4744
آخرین مطالب
پربازدیدها
- سیصد و پنجاه و نهمین شب خاطره - 2
- تاریخ شفاهی به دنیای ادبیات، تعلق ندارد
- آینده تاریخ شفاهی چگونه است؟
- اسرار جنگ تحمیلی به روایت اسرای عراقی- 123
- خاطرات حسین نجات
- اسرار جنگ تحمیلی به روایت اسرای عراقی- 124
- آثار تاریخ شفاهی دفاع مقدس را نقد کنیم تا اشتباهات گذشته، تکرار نشود
- سیصد و پنجاه و نهمین شب خاطره - 3
اسرار جنگ تحمیلی به روایت اسرای عراقی- 124
شبِ عملیات فتح‌المبین فرا رسید. حمله ساعت دوازده آغاز شد. مزدوران اردنی، مصری، سودانی و... را جایگزین واحد ما کردند و ما بلافاصله به خط مقدم آمدیم. این مزدورها کینه عجیبی از نیروهای شما داشتند. امکان نداشت اسیری را زنده بگذارند. تا ساعت سه بعد از نیمه‌شب حمله‌ای روی موضع ما نبود ولی از موضع دیگر صدای توپ و خمپاره به شدت شنیده می‌شد. ساعت سه صدای تیراندازی و الله‌اکبر بلند شد.
