تاریخ شفاهی پیشتازی در معماری مدرن
فرانک ادگرتون مارتین[1]
ترجمه نرگس صالح‌نژاد
28 دی 1395
ریچارد همل[2] (راست) و بروس آبراهامسون[3] (چپ)
بعد از جنگ جهانی دوم، تعداد انگشت‌شماری از معماران جوان مثبت‌اندیش، با طراحی مدارس مدرن، کلیساها و ساختمان‌های شهری، مینه‌سوتا[4] را دگرگون کردند. در مدت چند سال هم طراحی مدرن آنها در سطح آمریکا مشهور شد. اکنون به لطف یک طرح تاریخ شفاهی تصویری، سرگذشت‌های آنها همانند ساختمان‌های‌شان در دسترس قرار گرفته است.
اغلب معماری‌های مدرن مینه‌سوتا - از جمله سالن اوشانگسی[5] در دانشگاه سنت کاترین[6] اثر کرت گرین[7] از شرکت همل، گرین و آبراهامسن[8] و مرکز سرخ‌پوستان آمریکا[9] در مینیاپولیس[10] اثر توماس هودن[11]- واجد شرایط برای ثبت در فهرست آثار ملی آمریکا هستند. اما این سازه‌ها از طرفی تاریخ انسان‌ها را هم در خود دارند، مجموعه‌ای از خاطرات معمارانی که آنها را طراحی کرده‌اند و یا خاطراتی که درباره آنها روایت شده‌اند.
برای جمع‌آوری این سرگذشت‌ها، شعبه انجمن مورخان معماری[12] در مینه‌سوتا، اخیراً مصاحبه‌های ویدیویی با رهبران معماری مدرن مینه‌سوتا و کسانی که برای آنها کار کرده‌اند و روزنامه‌نگارانی که طرح‌های آنها را در رسانه‌ها پوشش داده‌اند، انجام داده است. این ویدیوها نشان می‌دهند چطور زبردستی معماری مینه‌سوتا در حد یک پدیده ملی رشد می‌یابد و به بخش مهمی از فرهنگ و اقتصاد این ایالت تبدیل می‌شود. همچنین در این ویدیوها با مطرح شدن ماجرای اتفاقات کم و بیش بدی که در این طرحها روی داده، اطلاعات درباره چیزهایی که باعث شد یک طرح برنده شود و یا اینکه سر و کله زدن با استادان سرسخت معماری به چه معناست، غنی‌تر شده‌اند.
جین هسیون[13] مورخ معماری و مجری همکار برخی از این ویدیوها می‌گوید که هدف از طرح استادان معماری مدرن[14] «گرفتن مصاحبه‌های دست اول با تعداد قابل توجهی از همکاران در معماری و طراحی مدرن در این ایالت بود.» گری ریتز[15] عضو هیئت مدیره شعبه انجمن مورخان معماری در مینه‌سوتا یکی از اولین مصاحبه‌شونده‌های این طرح تاریخ شفاهی بود. ریتز کارش را در شرکت همل، گرین و آبراهامسن در دهه ۱۹۷۰ آغاز کرد و با گروهی از بنیان‌گذاران مدرن، ریچارد همل، کرت گرین و بروس آبراهامسون همکار شد. او خاطرات خود را که اغلب بامزه بودند و از ویژگی‌های شخصیتی و استعداد آنها، با مخاطبان در میان گذاشت.
ریتز ماجرایی از اواخر دهه ۱۹۵۰ تعریف می‌کند که به نقطه قوت راه افتادن شرکت همل، گرین و آبراهامسن تبدیل شد. کالج سنت بندیکت در سنت خوزه ایالت مینه‌سوتا[16] برای طراحی یک مرکز هنرهای نمایشی این شرکت تازه تأسیس را به کار گرفت. گرین (که همیشه با مشتریانش خوش‌برخورد بود) گروهی از راهبه‌های بندیکت را در خودوری روباز خود برای ایده گرفتن از طرح های مشابه در سراسر ایالت چرخاند. برخی از این راهبه‌ها زمانی که چند دهه بعد شرکت همل، گرین و آبراهامسن را بار دیگر برای طراحی توسعه این ساختمان به کار گرفتند، این ماجرا را بازگو می‌کردند. البته روشن است که گرین تنها برای خوش‌برخوردی خود اهمیت نداشت. در هر دو بار، مرکز هنری بندیکت برنده جایزه شد و این نشان می‌داد که مینه‌سوتا در طراحی اماکن آموزشی و هنری سرآمد بوده است. بت همل[17] همسر ریچارد همل نیز داستان‌هایی بازگو کرد. اما از نگاه روزنامه‌نگاری است که با یک معمار ازدواج کرده و به زمینه کاری او جذب شده است.
جیمز استگبرگ[18] هم یک استاد آشکارا اهل چالش و یک طراح مدرن بود. استگبرگ و شریکش، توماس هادنی[19] یک بازار طراحی و ساخت داشتند که با چشم‌اندازی 1200 متری از رودخانه مینه‌سوتا به مرکز هنری واکر[20] راه داشت.
این مجموعه تاریخ شفاهی نمی‌خواهد بگوید که این استعداد مدرن در مینه‌سوتا، تنها بخشی از گذشته است. بلکه در واقع بیان‌گر برداشتی از معماری مدرن است که دیوید سالملا[21] معماری مشهور در دلوت[22] نمادی از آن است. سالملا در سطح آمریکا به خاطر تکنیک ترکیب سنت‌های مدرن و نوردیک (شمال اروپا) در طراحی خانه‌ها و دیگر طرحها شناخته شده است. در سطح محلی، قابل‌توجه‌ترین طرح‌های او شامل آیس‌کریم ایزی[23] در نزدیک پارک گلدن مدال[24] در مینیاپولیس و مجموعه جکسون میدوو[25] در مارین در سنت کرویکس[26] است. هسیون این‌گونه توضیح می‌دهد: «زیبایی این طرح [تاریخ شفاهی] در این است که ما این شانس را داشتیم که از معماری مانند دیوید سالملا بخواهیم که بگوید چگونه چشم‌انداز و تنوع فرهنگی شمال مینه‌سوتا در طرح‌های او منعکس شده‌اند. یا با خبرنگار معماری، لیندا مک[27] (که برای بخش معماری روزنامه استار تریبیون[28] کار می‌کرد) در مورد چالش‌ها و جوایزش برای نوشته‌های انتقادی در مورد فضای ساخت و ساز مینه‌سوتا سخن بگوییم.»
امروزه شرکت‌های معماری و مهندسی مینه‌سوتا هزاران متخصص را به کار گرفته‌اند که در طراحی طرح‌های بهداشتی و درمانی، بخش خصوصی و فرهنگی در سراسر آمریکا کار می‌کنند. به طور قطع، مینه‌سوتا یکی از ایالت‌هایی است که بالاترین تعداد شرکت‌های معماری را در سطح آمریکا در خود جای داده است. این گزارش‌های دست‌اول یک دوره پرجنب و جوش از اواسط قرن گذشته مینه‌سوتا را به دست می‌دهند که در آن این ایالت تبدیل به یک قطب شناخته‌شده در طراحی و نوآوری مدرن شد و این وضعیت امروز هم ادامه دارد.
[1] FRANK EDGERTON MARTIN
فرانک ادگرتون مارتین، نویسنده و مورخ «چشم‌اندازهای معماری در مینیاپولیس» است که بخشی از مصاحبه‌های طرح استادان معماری مدرن را انجام داده است.
[2] Richard Hammel
[3] Bruce Abrahamson
[4] Minnesota
[5] O'Shaughnessy Auditorium
[6] St. Catherine University
[7] Curt Green
[8] Hammel, Green and Abrahamson (HGA)
[9] American Indian Center
[10] Minneapolis
[11] Thomas Hodne
[12] Minnesota Chapter of the Society of Architectural Historians (MNSAH)
[13] Jane Hession
[14] Modern Masters project
[15] Gary Reetz
[16] College of St. Benedict in St. Joseph, Minn.
[17] Bette Hammel
[18] James Stageberg
[19] Thomas Hodne
[20] Walker Art Center
[21] David Salmela
[22] Duluth
[23] Izzy's Ice Cream
[24] Gold Medal Park
[25] Jackson Meadow
[26] St. Croix
[27] Linda Mack
[28] Star Tribune
تعداد بازدید: 5914
آخرین مطالب
پربازدیدها
اسرار جنگ تحمیلی به روایت اسرای عراقی- 126
من در خرمشهر اسیر شدم. شب حمله تمام نیروهای ما با وحشت و اضطراب در بندرِ این شهر مچاله شدند. از ترس و وحشت، رمق حرکت کردن نداشتند و منتظر رسیدنِ نیروهای شما بودند. حدود دو شبانه‌روز هیچ غذا و جیره‌ای نداشتیم. نیروهای شما که آمدند دسته‌دسته افراد به اسارت آنان در آمدند و من هم با پشت سر گذاشتن حوادث بسیار عجیب و حیرت‌آور سوار کامیون شدم و از شهر ویران شده خرمشهر خداحافظی کردم.
