پیادهروی و مصاحبه در «باغ خاطرات»
دانشآموزان، طرح تاریخ شفاهی کهنهسربازان را تکمیل میکنند
باب دور[1]
ترجمه: نرگس صالح نژاد
23 شهریور 1395
آیدان نوردکست،[2] دانشآموز سال آخر دبیرستان پیواکی[3] (سمت چپ) با واین ایورسون،[4] کهنهسرباز جنگ جهانی دوم، در 23 اوت 2016 در آکادمی نظامی شمال غرب سنت جان در دیلفیلد[5] دیدار میکند. نوردکست در قالب طرح تاریخ شفاهی با او مصاحبه میکند. مؤسسه یادبود برج ناقوس[6] حامی مالی این طرح بوده است.
تابستان امسال گروهی از دانشآموزان دبیرستانی پیواکی به جای گشتوگذار در اینترنت یا سخنرانی گوش کردن یا کتاب خواندن، خیلی چیزها در مورد جنگ جهانی دوم آموختند. پنج دانشآموز انجام قسمتی از طرح تاریخ شفاهی را بر عهده گرفتند که با حمایت مالی هیئت مدیره مؤسسه یادبود برج ناقوس انجام میشود. این برج در یک مکان عمومی در شهر پیواکی در دست ساخت است و یادبودی برای ادای احترام به کهنهسربازان و افتخار به آنهاست.
دانشآموزان بهعنوان مصاحبهکننده کار میکردند. هفت کهنهسرباز- اغلب از بازماندگان جنگ دوم جهانی- مورد مصاحبه قرار گرفتند. مصاحبهها روی نوار ویدیو ضبط شده و به کتابخانه کنگره در واشنگتن ارائه خواهد شد. مایک کیدی[7] یک از کارکنان یادبود برج ناقوس و مسئول علمی ارشد مدارس منطقه پیواکی، گفت: «چرخهای این طرح سال تحصیلی گذشته به حرکت درآمده است.» کیدی گفت او پنج دانشآموز را که حاضر بودند وقت خود را به کار داوطلبانه بگذرانند انتخاب کرد و اعضای یادبود برج ناقوس هفت کهنهسرباز را برای انجام چنین کاری پیشنهاد کردند.
مصاحبهها در تاریخ ۲۳ و ۲۴ اوت در آکادمی نظامی شمال غرب سنت جان در دیلفیلد، در ایالت ویسکانسین، انجام شد. اما این طور نبود که دانشآموزان فقط آن را اجرا کنند و به آن پروبال بدهند. کیدی گفت: «آنها تحقیق کردند، سؤالات را آماده کردند، با کهنهسربازان ملاقات کردند و آشنا شدند. آنها مصاحبههای اولیه را با اعضای یادبود برج ناقوس برای آمادگی خود انجام دادند و سپس خودشان مصاحبهها را تکمیل کردند.»
زندگینامه مختصری از کهنهسربازان در اختیار دانشآموزان قرار گرفت و آنها افرادی را انتخاب کردند که دوست داشتند با آنها مصاحبه کنند. دانشآموز سال آخر دبیرستان پیواکی، لینا جکسون[8]، چون میخواهد به عرصه پزشکی وارد شود، یک پرستار ارتش به نام مرج بلن[9] را انتخاب کرد که در جبهه اروپا در طول جنگ جهانی دوم در سالهای 45-۱۹۴۴ خدمت کرده است. جکسون در ابتدا گفت، او از دانستن اینکه در آن زمان پرستار مرد وجود نداشته شگفت زده شده است. او گفت همچنین هیچ تصوری در مورد اینکه کار بلن چگونه بوده نداشته است. جکسون گفت: «زمانی که به جنگ فکر میکنم، بمب و چیزهای دیگر به ذهنم خطور میکنند، بنابراین برایم بسیار جدید است که او کارهای روزانه سربازانی را انجام میداده که از بیمارستان صحرایی میآمدند. او به مشکلات و زخمهای بیماران نگاه نمیکرده، او کارهای کوچک را انجام میداده که شما در یک مرکز مراقبت انجام میدهید تا مطمئن شوید بیماران داروها و مراقبتهای پزشکی خود را دریافت کردهاند.»
لینا جکسون دانشآموز سال آخر دبیرستان پیواکی (سمت چپ)، همراه با مرج بلن که به عنوان پرستار ارتش در جبهه اروپا در جنگ جهانی دوم خدمت کرده است؛ 23 اوت 2016 در آکادمی نظامی شمال غرب سنت جان در دیلفیلد. جکسون با بلن در قالب یک طرح تاریخ شفاهی مصاحبه میکند.
این مصاحبهها قلمرو جدیدی برای بسیاری از دانشآموزان بود، از جمله برای دانشآموز سال آخر دبیرستان آیدان نوردکست، که با وین ایورسن، مصاحبه کرد که در نیروی دریایی در سالهای پایانی جنگ دوم جهانی خدمت میکرده است. نوردکست گفت: «این یک تجربه کاملاً جدید برای من بود؛ آماده شدن برای مصاحبه، آماده کردن سؤالات و اینکه به او اجازه دهیم که گفتوگو را هدایت کند. یکی از چیزهایی که برای من واقعاً کلیدی بود این بود که ذهن خود را باز کنم و سؤالات بسیاری آماده داشته باشم.»
کیدی گفت هر دانشآموز فقط با یک کهنهسرباز مصاحبه کرده است. دو تن از اعضای برج یادبود نیز با دو کهنهسرباز دیگر مصاحبه کردند. مصاحبههای ویرایش نشده، که هر کدام بیش از ۳۰ دقیقه طول کشیدهاند، به کتابخانه کنگره ارسال خواهند شد، و در آنجا تعیین خواهد شد که آیا آنها در این مجموعه میمانند یا خیر. کتابخانه کنگره آمریکا طرح کهنهسربازان را در سال ۲۰۰۰ در قالب فعالیتهای مرکز فرهنگ عامه آمریکا وابسته به این کتابخانه ایجاد کرد. مأموریت طرح تاریخ کهنهسربازان جمعآوری، نگهداری و در دسترس قراردادن سرگذشتهای آنهاست، تا نسلهای آینده بتوانند مستقیماً سرگذشت کهنهسربازان را از زبان خودشان بشنوند و بهتر واقعیتهای جنگ را درک کنند.
جکسون گفت برای او مصاحبه با کسی که مستقیماً در جنگ درگیر بوده، ابزار آموزشی بسیار مؤثری بوده است. او همچین گفت: «در مدرسه ما چیزهای زیادی از ویدیو و کتابها یاد میگیریم؛ ولی اینکه میتوانستم حرفهای فردی مثل او را بشنوم، در آن لحظه، بسیار خاص بود؛ آن هم حرفهایی از نوعی که بیشتر مورد علاقه خودم بود. چیزهایی که آنها تعریف میکردند خاص خود آنها بود و مانند مطالب عادی درکتابها نبود.»
کیدی گفت برنامه این است که یک طرح تاریخ شفاهی سالانه پیشنهاد شود و دیگر مدارس منطقه هم در آن مشارکت کنند.
هزینه زمین برای یادبود برج ناقوس پرداخت شده است. این مرکز در گوشه جنوب شرقی بواس روود[10] و بزرگراه ۱۶۴ در پیواکی قرار دارد. کیدی میگوید فاز بعدی شامل کار روی زمینهاست. ساختمان برج ناقوس ساخته خواهد شد و جمعآوری کمکها ادامه دارد. برنامهریزیها برای یک برج ناقوس سه طبقه با زنگهای موسیقی برای خدمت دهی بهعنوان مکانی برای گرامیداشت کهنهسربازان و ادای احترام به آنها ادامه دارد. همچنین باغ خاطرات با گیاهان و مسیرهای پیادهروی و با آجرهای یادگاری نوشته شده وجود خواهد داشت. علاوه بر این موارد، کیدی گفت امیدوار است طرح تاریخ کهنهسربازان باعث افزایش آگاهی عمومی درباره یادبود برج ناقوس شود. او همچنین گفت: « این مکان چیزی بیشتر از یک ساختمان یادبود برای پیادهروی است. ما میخواهیم واقعاً از کهنهسربازان حمایت و به آنان به عنوان بخش خاصی از جامعهمان افتخار کنیم. ما امیدواریم که مسئله به توجه و علاقهمندی بیشتر به تلاش برای راه اندازی برج ناقوس منجر شود.»
برای اطلاعات بیشتر درباره برج به اینجا مراجعه کنید.
[1] Bob Dohr
[2] Aidan Nordquist
[3] Pewaukee
[4] Wayne Iverson
[5] St. John’s Northwestern Military Academy in Delafield
[6] Bell Tower Memorial
[7] Mike Cady
[8] Liana Jackson
[9] Marge Behlen
[10] Busse Road
تعداد بازدید: 4913
آخرین مطالب
پربازدیدها
- سیصد و پنجاه و نهمین شب خاطره - 2
- تاریخ شفاهی به دنیای ادبیات، تعلق ندارد
- آینده تاریخ شفاهی چگونه است؟
- اسرار جنگ تحمیلی به روایت اسرای عراقی- 123
- خاطرات حسین نجات
- اسرار جنگ تحمیلی به روایت اسرای عراقی- 124
- آثار تاریخ شفاهی دفاع مقدس را نقد کنیم تا اشتباهات گذشته، تکرار نشود
- سیصد و پنجاه و نهمین شب خاطره - 3