به راحتی نرسید آنکه زحمتی نکشید
حمید قزوینی
27 اسفند 1398
آهنگِ تغییر و نو شدن طبیعت از هر سو به گوش می‌رسد و بهار، زیبایی‌هایش را به نمایش می‌گذارد.
هوا مسیح نفس گشت و خاک، نافه‌گشای / درخت، سبز شد و مرغ در خروش آمد
بهار امسال، آهسته و مستانه، با همراهی عید مبعث رسول اکرم(ص) از راه می‌رسد و پیوند فرهنگ ایرانی با سنت نبوی را در یگانه پرستیِ مبتنی بر جهان‌بینیِ توحیدی به همگان یادآور می‌شود.
به جهان خرم از آنم که جهان خرم از اوست/ عاشقم برهمه عالم که همه عالم از اوست
متأسفانه مردم ایران، این روزها غریبه‌ای ناخوانده میان خود دارند که موجب رنج و غم آنان شده است؛ مزاحمی که تحفه او بعضاً مرگ است. این مسافر شوم، تلاش می‌کند بهار را تحت تأثیر قرار داده و سبزی و خرمی را از آن دور کند. به همین علت، نوروز امسال، رنگ و بویی دیگر دارد. از یک سو درد و تب و تنگی نفس! و از سوی دیگر ایثار و ایستادگی و خدمتِ اعضای جبهه سلامت که امید را همچنان زنده نگه داشته‌اند.
این گرامی‌‌وطن، بارها و بارها مورد هجوم پلشتی‌ها و پلیدی‌ها قرار گرفته و هزینه‌هایی بس سنگین به آن تحمیل شده است؛ اما ایران و ایرانی همچنان باقی است و به حیات رو به تکامل خود ادامه می‌دهد. تاریخ حیات ساکنان ایران، نشان داده که همیشه در برابر هر تهاجمی که کیان آنان را هدف قرار دهد، جانانه از خود دفاع می‌کنند و از آن، فرصتی برای رشد و بالندگی خود فراهم می‌سازند. به همین دلیل معتقدم پیشینه فرهنگی و تمدنی ایران، سرمایه‌ای ارجمند برای عبور از این بحران است.
بی تردید تا هفته‌های آتی، ویروس کرونا بار سفر می‌بندد و این دوران با همه تلخی‌ها به پایان می‌رسد. آن روز، صفحه افتخارآمیز دیگری بر دفتر تاریخ حیات ایرانیان افزوده خواهد شد. صفحه‌ای که تجربه‌ای مهم در ذخیره دانایی مردم این سرزمین است.
مکن زغصه شکایت که در طریق طلب / به راحتی نرسید آنکه زحمتی نکشید
تعداد بازدید: 3979
آخرین مطالب
پربازدیدها
اسرار جنگ تحمیلی به روایت اسرای عراقی- 96
آفتاب داشت غروب می‌کرد که پیرمرد و پسربچه در مقابل چشمان حیرت‌زده ما اسلحه‌ها را زمین گذاشتند، تیمم کردند و رو به قبله ایستاده نماز خواندند، انگار که در خانه‌اند. با طمأنینه و به آرامی نماز خواندند، در مقابل 550 نفر از نظامیان دشمن. نمی‌دانم خداوند چه قدرتی به نیروهای شما داده است که ذره‌ای ترس در دلشان نیست. بعد از تمام شدن نماز، پیرمرد سفارشات دیگری به ما کرد و گفت: «به هیچ عنوان به کسی ساعت، پول، یا انگشتر ندهید. هر کس از شما خواست، بدانید که از رزمندگان اسلام نیست و بگویید که آن پیرمرد بسیجی به ما سفارش کرده است که به هیچ کس چیزی ندهیم. زیرا اینها لوازم شخصی است.»
