اجرای نمایش‌های انفرادی با استفاده از تاریخ شفاهی

لیندا فاز[1]
ترجمه: ناتالی حق‌وردیان

16 اسفند 1395

شارمین کروول- وایت[2] نمایشی انفرادی با تمرکز بر زندگی بردگانی در مزارع مونت‌پلیه[3] و کاخ سفید، یعنی جیمز و دالی مدیسون[4] اجرا کرد. او با روایت داستان‌ ساکی، تلاش کرد تا شخصیت و استعدادهای دالی مدیسون را به نمایش بگذارد. وی سه اجرا برگزار کرد؛ در سالن جلسات اتریک- ماتوآکا[5] در کتابخانۀ بون ایر[6] و در کتابخانۀ میدودیل.[7]

کروول- وایت بیست سال است که با تاریخ‌های شفاهی خود در نقاط مختلف نمایش برگزار می‌کند. پس از 25 سال سابقه کاری و قبل از بازنشستگی از کار آموزش تئاتر، او در 18 سال پیش، نمایشی از زندگی سوجورنر تروث[8] یک آمریکایی سیاه‌پوست طرفدار الغای برده‌داری و فعال حقوق زنان را برای خانواده خود در میدوبروک[9] اجرا کرد. موفقیت وی در اجرای تاریخ‌های شفاهی، با نمایش هریت توبمان[10] ادامه داشت؛ توبمان کسی بود که زندگی خود را به عنوان هدایت‌کننده[11] قطار زیرزمینی به خطر انداخت و باعث آزادی برده‌های فراری و رسیدن آنها به شمال شد.

کروول- وایت گفت که او در گردآوری سرگذشت ساکی[12] از آزادی خلاق بهره گرفته است: «باید تحقیقات زیادی انجام می‌دادم و درباره دالی مدیسون و جیمز مدیسون مطالعه می‌کردم. ساکی که راوی این تاریخ شفاهی است در زمان بردگی در کاخ سفید، بیش از 50 سال سن داشت.»

نمایش‌های انفرادی کروول- وایت بازگویی تاریخ به زبان پیشینیان خود اوست. او گفت: «من داستان‌سرا هستم. این بخشی از سنت ما بوده است.» او گفت که مونت پلیه، پنج یا شش مایل از محل زندگی او در کودکی فاصله دارد: «من اصالتاً اهل این منطقه هستم؛ من ریشه در جایی دارم که از آن آمده‌ام و دوستش دارم.» کروول- وایت برای هر اجرای خود هیجان دارد. او گفت: «همه این زنان، درون من زنده هستند.»

تاریخ‌های شفاهی او محدود به سال‌های خاصی نیستند. وی گفت: «این کار تمام شده نیست. هر چه سن من بالاتر می‌رود، نمایش‌هایم نیز بالغ‌تر شده و تغییر می‌کنند.» کروول- وایت گفت که این تجربه‌ای بی‌نظیر برای او بوده است: «داستان‌سرایی مشوق گفت‌وگوست و من دوست دارم تا داستان‌سرایی و تاریخ‌های شفاهی را زنده نگه دارم. تاریخ را دوست دارم و اتفاقاً ژانر من این است.»

ویلج نیوز
 
تعداد بازدید: 4757