جمع‌آوری تاریخ شفاهی بازماندگان یک کار حرفه‌ای است
لی یان[1]
ترجمه: نرگس صالح‌نژاد
09 بهمن 1395
مردم از تالار یادمان قربانیان قتل عام نانجینگ بازدید می‌کنند. (عکس از سان کان؛ شینهوا)
مرگ بازماندگان قتل عام نانجینگ[2] (۱۹۳۷) در سال‌های اخیر تعداد آنها را کاهش داده است. انجمن رسمی بازماندگان قتل عام هشدار داد شمار بازماندگان این فاجعه از بیش از هزار نفر در دهه‌های گذشته در حال کاهش است. پیرترین آنها در حال حاضر بیش از ۱۰۰ سال دارد.
ارتش ژاپن در تاریخ ۱۳ دسامبر ۱۹۳۷ نانجینگ را تصرف کرد. در بیش از ۶ هفته، آنها ۳۰۰ هزار شهروند چینی را کشتند و نیز به بیش از ۲۰هزار زن تجاوز کردند. در مواجه با تلاش ژاپنی‌ها برای انکار این قتل عام، چینی‌ها در مقابل برای حفظ گواهی این افراد همراه با ایجاد تالار یادمانی به یاد آن بی‌رحمی‌ها، طرح ضبط خاطرات آنها را انجام می‌دهند. ژو چنگ شان[3] رئیس انجمن بازماندگان می‌گوید: «اگرچه قربانیان آسیب دیده‌اند، اما آنها حقیقت را به جهان می‌گویند.» یونسکو هم مدارک قتل عام نانجینگ را در میراث جهانی ثبت کرده است.
در روز ۱۲ نوامبر یکی از بازماندگان نانجینگ در استان شرقی جیانگ‌سو[4] چین درگذشت و به این ترتیب شمار بازماندگان ثبت شده این واقعه به ۱۰۹ نفررسید. چن بائوژو[5] در سن ۸۹ سالگی درگذشت. او پیش از مرگ، مشاهدات خود از تجربه قتل عام به دست ژاپنی‌ها را بیان کرده بود. طبق گفته‌های چن، دو نفر دیگر از بازماندگان چند ماه پیش از این فوت کرده بودند. ژن جینگ‌پینگ[6] ۹۴ ساله بازمانده دیگری بود که در ۱۰ نوامبر درگذشت و لی جو‌اونگ[7] ۹۰ ساله نیز در ۷ نوامبر فوت کرد. لی به دلیل بیماری و ناتوانی قادر به شهادت نبود.
مرگ بسیاری از بازماندگان این قتل عام باعث نگرانی تاریخ‌نگاران چینی شده است. این امر باعث شده است جمع‌آوری مشاهدات آنان در آینده سخت و سخت‌تر شود. تالار یادمان قتل عام نانجینگ تاکنون حدود ۴ هزار شهادت و مصاحبه جمع‌آوری کرده است. هر چند تعداد اندکی از آنها به صورت صوتی و تصویری آرشیو شده‌اند، اغلب این شهادت‌ها در فرم‌های مخصوص مکتوب شده‌اند.
به منظور حفظ گفته‌ها و شهادت‌های شفاهی، تالار یادمان نانجینگ طرح جمع‌آوری داده‌ها را در ماه اکتبر با هدف گردآوردن رکوردهای شفاهی و فایل‌های تصویری از ۵۰ بازمانده قتل عام که هنوز خاطرات روشنی از ماجرا دارند، راه‌اندازی کرد.
بنا بر خبر منتشر شده از سوی دانشگاه نانجینگ[8] چین، طرح جمع‌آوری تاریخ شفاهی بازماندگان قتل عام نانجینگ به پایان رسیده و نتایج آن در حال طبقه‌بندی است. این طرح با حمایت دانشگاه نانجینگ و «تالار یادبود قربانیان قتل عام نانجینگ به دست مهاجمان ژاپنی‌ها»[9] انجام شد و در مجموع خاطرات ۵۱ نفر از بازماندگان ضبط شد. طبق گفته جانگ شیان‌ون[10] استاد دانشگاه نانجینگ، تمرکز این دانشگاه از مطالعه قتل عام نانجینگ در آرشیوها به تاریخ شفاهی تغییر یافته است. او گفت: «جامعه علمی به آرشیوها و منابع مکتوب توجه داشت. امروزه، گزارش‌های بازماندگانی که ماجرا را دیده‌اند بسیار ارزشمند است.»
بنا بر اظهارات مسئولان انجمن بازماندگان نانجینگ، تنها ۱۴۰ نفر از بازماندگان قتل عام نانجینگ زنده مانده بودند که 3۱ نفر آنها در سال ۲۰۱۶ فوت کردند. جانگ عقیده دارد هسته اصلی تاریخ شفاهی اعتبار و صحت است، به این معنا که موضوعی است که حساب تاریخ را از علایق و نفرت‌های شخصی جدا می‌کند. وو لی‌سونگ[11] یکی از مربیان انجمن تاریخ شفاهی هم می‌گوید: «جمع‌آوری تاریخ شفاهی بازماندگان یک کار حرفه‌ای است؛ این کار باید به صورت سیستماتیک انجام شود.
[1] Li Yan
[2] Nanjing Massacre
[3] Zhu Chengshan
[4] Jiangsu
[5] Chen Baozhu
[6] Ren Jingping
[7] Li Zhong
[8] Nanjing University.
[9] The Memorial Hall of the Victims of the Nanjing Massacre by Japanese Invaders
[10] Zhang Xianwen
[11] Wu Lisong
وبسایت سرویس خبری چین
تعداد بازدید: 5559
http://oral-history.ir/?page=post&id=6828