تاریخ شفاهی در خلق تصاویری از 11/9 به دانش‌آموزان کمک می‌کند

استفان کیندلند[1]
مترجم: میترا قمرزاده

29 مهر 1394

بسیاری از دانش آموزان کلاس هشتم خانم رنه داونپورت[2] در منطقه‌ فلت راک میدل[3] هنوز متولد نشده بودند که گروه تروریستی القاعده آمریکا را برای همیشه تغییر دادند. به همین مناسبت تمام 27 عضو کلاس هنرهای زبان انگلیسی این معلم براساس خاطرات دیگران، تصاویر ذهنی خود از آنچه که در 11 سپتامبر 2001 اتفاق افتاده را خلق ‌کردند، همان روزی که سه هواپیماهای ربوده شده‌ به دست القاعده به سمت برج‌های دوقلوی مرکز تجارت جهانی واقع در منهتن و غرب پنتاگون در واشنگتن دی سی پرواز کردند.

این تصاویر که شامل «تاریخ شفاهی» مصاحبه‌های انجام شده دانش آموزان با بستگان و دیگر بزرگسالان است، به صورت اشعار، مقالات و آثار هنرهای تجسمی با عنوان «هرگز موزه فراموش نشود» در مرکز رسانه‌های مدرسه نمایش داده شد.

زمانی که دانش‌آموزان سعی در به اتمام رساندن پروژه‌هایشان داشتند، داونپورت گفت: "می‌خواستم دانش‌آموزانم با تاریخ آشنا شوند و آنچه که از این پروژه به‌دست آورده‌اند را دوست دارم."

داونپورت با 22 سال سابقه‌ تدریس معتقد است که در هر یک از این 4 سال تحت تأثیر دیدگاه‌های دانش‌آموزانش از مصاحبه‌های انجام شده در مورد واقعه‌ی 11/9 قرار گرفته است. وی می‌گوید که از آموزش درباره‌ 11/9 به دانش‌آموزانش خودداری کرده و معتقد است که این روش صحیح‌تر است و بسیاری از آنها توجه بیشتری به این مسئله می‌کنند.

در مجموع دانش‌آموزان موفق داونپورت با بیش از 12 نفر از جمله شاهدان عینی که خاطراتشان را به اشتراک گذاشتند، مصاحبه کردند. هر یک از دانش‌آموزان جداگانه به اهمیت وقایع آن روز پرداختند.

پائولینا لوپز[4] گفت که 30 دقیقه با کهنه سرباز نظامی بازنشسته‌ای که سه سال و نیم در جنگ ویتنام جنگیده بود، صحبت کرده است. او گفت که این مرد، در حال حاضر مربی کاراته است، در  آن زمان در حیاط خانه‌اش مشغول به کار بود و وقتی برای خوردن آب  به داخل منزلش می‌رود خبر حادثه را از تلویزیون می‌بیند.

لوپز گفت: "او به من گفت از این که نمی‌توانستم هیچ کاری انجام بدهم واقعا عصبانی بودم اما پس از دیدن مردمی که برای نجات دیگران خود را به خطر انداخته بودند خشمم به غم و اندوه تبدیل شد." در ادامه لوپز گفت که این صحبت‌ها نظر من را تغییر داد و با توصیف‌های این مرد واقعه‌ی 11/9 را درک کردم.

دانش‌آموز مکنزی ساویج[5] گفت که با مادرش که در آن زمان او را باردار بوده، مصاحبه کرده است. او گفت که مادرش در کارل سندبرگ هوم[6] واقع در فلت راک مشغول به کار و تماشای برنامه‌ی «صبح به خیر آمریکا» از تلویزیون بود که از این اتفاق با خبر شده است. ساویج گفت: "اما وقتی که او سر کار بوده، سرپرست اجازه نمی‌دهد که گزارش را ببیند." ساویج در ادامه گفت: "فهمیدم که چقدر عجیب است. کارل سندبرگ هوم یک سایت تاریخی ملی است و این واقعه یک اتفاق تاریخی بود و این کار سرپرست مثل سوزاندن کتاب‌ها است."

سوفیا رنزی[7] که 4 ماه پس از واقعه‌ی 11/9 متولد شده است، با عموی بزرگ خود که در آن زمان در حال کار کردن در منهتن بوده، مصاحبه کرده است. او گفت که هنگام صحبت در مورد این واقعه متوجه تغییر رفتار عمویش شده است. رنزی از قول عمویش گفت که بعضی‌ها لبه‌ جدول خیابان نشسته بودند و گریه می‌کردند. ظاهر بیشتر مردم پر از خاکستر شده بود اما به جای اینکه از آنها بترسد نگران افرادی بود که هنوز در داخل ساختمان مرکز تجارت جهانی گیر کرده بودند. رنزی افزود: "گاهی اوقات عمو کاملا آرام می‌شد و احساساتش را بروز نمی‌داد. اشک نمی‌ریخت اما پر از احساس بود."

گرچه از تهیه‌ این گزارش‌ها تصاویر گرافیکی به‌دست آمده اما نتیجه‌ دیگری که شاید غیرمنتظره است نیز از پروژه‌ی داونپورت به‌دست آمده است.

ویل لیندزی[8] یکی دیگر از دانش‌آموزان گفت که این پروژه چشمانم را باز کرد. هرگز به مادرها و تأثیر این واقعه بر آنها و فرزندانشان فکر نکرده‌ام. وی در ادامه گفت: "خوشحالم که در آن موقع متولد نشده بودم، وگرنه این اتفاق نگرانی‌های مادرم را بیشتر می‌کرد."  

 

 

مکنزی سوج[9]، 13 ساله، با معلم خود خانم رنه دونپورت در مدرسه فلت راک میدل صحبت می‌کند. آنها بر روی آثار هنری کار می‌کنند که در نمایشگاه «هرگز موزه فراموش نشود» واقع در مرکز رسانه‌های مدرسه در 18-11 سپتامبر نمایش داده شد. دانش آموزان با افرادی که آن رویداد 11 سپتامبر 2001 را به خاطر دارند مصاحبه کردند. اطلاعات حاصل از مصاحبه برای اسناد تاریخ شفاهی استفاده شد. آنها از این سند هم برای خلق یک کار مکتوب بهره بردند و هم برای یک کار هنری برای موزه.

 

گرانت رابرتس[10]، 13 ساله، دانش‌آموز کلاس هشتم خانم رنه داونپورت در مدرسه فلت راک میدل بر روی آثار هنری کار می‌کند که در نمایشگاه «هرگز موزه فراموش نشود» نمایش داده شد.

 

ویل لیندزی[11] 13 ساله، دانش‌آموز کلاس هشتم خانم رنه داونپورت در مدرسه فلت راک میدل بر روی آثار هنری کار می‌کند که در نمایشگاه «هرگز موزه فراموش نشود» نمایش داده شد.

 

مدیسون تدلاک[12] 13 ساله، دانش‌آموز کلاس هشتم خانم رنه داونپورت در مدرسه فلت راک میدل بر روی آثار هنری کار می‌کند که در نمایشگاه «هرگز موزه فراموش نشود» نمایش داده شد.

 

 عکس‌ها از پاتریک سالیوان[13]/ تایمزنیوز

بلوریج ناو
 
تعداد بازدید: 4349

---

http://oral-history.ir/?page=post&id=5823

---