کتاب «نورالدین پسر ایران» رونمایی شد
به گزارش سایت تاریخ شفاهی ایران؛ ششصدمین اثر دفتر ادبیات و هنر مقاومت با عنوان کتاب «نورالدین پسر ایران» خاطرات سید نورالدین عافی از دوران دفاعمقدس که به قلم معصومه سپهری به رشته تحریر درآمده است، رونمایی شد. این اثر همزمان با آغاز بیست و چهارمین سالگرد تاسیس دفتر ادبیات و هنر مقاومت منتشر شد. آیین رونمایی از این اثر با حضور «حجتالاسلام مهدی خاموشی» رییس سازمان تبلیغات اسلامی، «محسن مومنی» رییس حوزه هنری، «مرتضی سرهنگی» مدیر دفتر ادبیات و هنر مقاومت، «شکور اکبرزاده» نماینده مردم تبریز در مجلس شورای اسلامی، «نورالدین عافی» راوی اثر و «معصومه سپهری» نویسنده آن، روز یکشنبه ( ششم آذر ماه) در تالار مهر حوزه هنری برگزار شد. کتاب خاطرات «نورالدین پسر ایران» به زبان ترکی روایت شده بود و نویسنده آن را به زبان فارسی ترجمه و بازنویسی کرده به عنوان یکصد و نود و پنجمین اثر خاطره در انتشارات سوره مهر به شمار میآید.
حجت الاسلام خاموشی در ابتدای این مراسم کتاب «نورالدین پسر ایران» را یکی از صادق ترین روایت و نقل قول هایی خواند که وقایع دوران دفاع مقدس بیان کرده و اظهار داشت: «صفحه به صفحه این کتاب با تأمل و عمیقانه نگاشته شده است و با دقت درباره تمام موقعیت ها و فضا هایی که افراد در دوران جنگ تجربه کردهاند، بیان شده است. رزمندگان اسلام در جنگ تحمیلی برای مبارزه با نظام سلطه در مسیر مبارزه قرار گرفتند و در این راه افراد بسیاری به شهادت یا درجه جانبازی رسیدند.»
وی با تاکید بر اینکه این اثر برای کسانی که در زمینه جنگ وقایع نگاری می کنند، می تواند منبعی مهم تلقی شود، ما این کتاب را خدمت مقام معظم رهبری فرستادیم که ایشان نیز کتاب را مطالعه نمایند، افزود: «نثر این کتاب بسیار روان و ساده بوده و به راحتی می توان لطافتهای انسانی را در جنگ در سطر سطر این کتاب حس کرد. استقامت و سرسختی را در جای جای این کتاب دیده میشود. اگر نبود این دست مقاومتها مطمئن باشید جنگ ما پیروز نمیشد. نکته دیگری که در این کتاب دیده می شود، خانواده سید نورالدین است، خانواده ای که بسیار مومن و متدین است.»
مرتضی سرهنگی، مدیر دفتر ادبیات و هنر مقاومت حوزه هنری نیز در ادامه این مراسم کتاب «نورالدین پسر ایران» را به عنوان ششصدمین اثر این دفتر معرفی کرد و اظهار داشت: این کتاب در آغاز بیست و چهارمین سالگرد دفتر ادبیات و هنر مقاومت منتشر شده است. در حال حاضر تقریبا تعداد خاطرات به حدی رسیده که ما میتوانیم این خاطرات وسبک خاطره نویسها را تا حدودی ببینیم و بشناسیم. این سبک آرام آرام قابل استحصال میشود. خاطره نگاری به حدی از رشد رسیده که ظرافت ها و زیباییهای آن در همین کتابهایی که منتشر میشود، می بینیم.»
وی ادامه داد: «کتاب نورالدین یکی از این آثار است. نویسنده اثر قدر لحظات و اتفاقاتی که در کتاب می افتد به عنوان شنونده شناخته است. همین مهارت شنیدن یکی از ویژگی های خاص خاطرهنگارها است. شاه کلید این کتاب نیز مهارت شنیدن خاطرهنگار است. برای ما که خاطره نگار هستیم نخسیتن چیزی که یاد می گیریم مهارت شنیدن، است. موقعیتی که خانم سپهری برای بیان اتفاقات و فضایی که میسازد بسیار صمیمی و قابل باور است و در واقع مکمل این واقعه است. یکی دیگر از نکات برجسته کتاب که توسط نویسنده اعمال شده، جزئینگری به فضا ها و موقعیتهای مختلف کتاب است.»
سرهنگی با اشاره به اینکه جنگ دیدنیهایش تمام شده، اما هنوز خواندنی و شنیدنیهایش باقی مانده تصریح کرد: «خاطرهنگارها نیز باید این شنیدنی ها را دیدنی کنند. در واقع یک نوع ارزش افزوده به کار داده می شود. سبکهای نوشتاری خاطره نگارها را میتوان به صورت جداگانه مورد تحقیق و بررسی قرار داد. خاطرهنگاری در طی این سالها رشد بسیار خوبی داشته است. بنابراین سرباز زمان جنگ همیشه برای نوشتن خاطرات دوران جنگ نیازمند به کمک است. این خاطرات را باید به چشم یک ثروت و سند ملی نگریست. این خاطرات، سند وقایع دوران هشت سال دفاعمقدساند و هرچه کاملتر بیان شوند تکیه بر صحت و استناد آنها بیشتر است. خاطرهنویسی یک پژوهش پنهانی در دل خود دارد که شاید در نگاه اول به چشم نیاید. خاطره نگار به دنبال گویا کردن و شفافسازی موقعیتها و لحظه های مختلف در فضای خاطره است.»
معصومه سپهری، نویسنده کتاب «نورالدین پسر ایران» با اشاره به روند تولید و تدوین این اثر اظهار داشت:
«سال 73 که یکسال از تاسیس دفتر ادبیات و هنر مقاومت استان آذربایجان شرقی میگذشت، کار مصاحبه با رزمندگان شروع شده بود. از نخستین مصاحبهها، مصاحبه موسی غیور با سید نورالدین عافی بود. این مصاحبه ها به زبان ترکی انجام میشد، پیادهسازی آنها ادبیات خاصی میطلبید چرا که باید مطالب بدون کم و کاست ترجمه میشدند. حدود 20 نوار، شامل 40 ساعت از خاطرات آقای عافی را برای پیاده سازی به من دادند. بعد از پیادهسازی کار را به دفتر تحویل دادم. بعد از پیادهسازی خاطرات عافی، کار پیادهسازی خاطرات مهدی قلیرضایی را انجام دادم و تصمیم گرفتم این کتاب را خودم بنویسم و اینطور کتاب «لشکر خوبان» را نوشتم.البته در طول این سال ها پیگیر کار آقای عافی بودم. بعد از 10 سال دوباره به سراغ خاطرات آقای عافی رفتم. حتی برای تکمیل کار مصاحبههای دیگری از همرزمان سید نورالدین گرفتم. گویاسازی عکسهای کتاب که قسمت مهمی از این اثر محسوب میشد، را بسیار مورد توجه قرار دادم.
وی با تاکید بر این جمله که اشتباه بزرگی که فکر کنیم افراد معمولی قادر به انجام کارهای بزرگ نیستند. ادامه داد: سید نورالدین یکی از همین افراد معمولی بود که 14 ماه حضور در کردستان را تجربه کرد. رزمندگان جبهه میگفتند کسی که یکماه در کردستان دوام بیاورد گویی یکسال در جنوب کشور بوده است. هرشب درگیری با نیرو هایی که نمیدانستی در کجا هستند، ایمان و باور این افراد جسم این افراد را جلو میبرد.»
سپهری در پایان با تاکید بر اینکه متولیان فرهنگی باید در شهرستانها بر روی مقوله نگارش و انتشار کتابهایی با این مضامین بیش از پیش متمرکز شوند اظهار داشت: «به عنوان یک نویسنده در طول 17 -18 سال فقط توانستم 2 کتاب را به انتشار برسانم. در صورتی که حرفها ناگفته و افراد ناشناخته بسیاری از دوران دفاعمقدس هستند که باید به آنها پرداخته شود. نمی توان همه حرفها و اتفاقات را در یک کتاب آورد.»
سید نورالدین عافی، نیز به عنوان روای کتاب، بخشی از خاطرات خود را به زبان ترکی و فارسی بیان نمود. در پایان نیز از نویسنده و راوی این اثر تقدیر شد و به برنده مسابقه کتابخوانی دفتر ادبیات و هنر مقاومت حوزه هنری جوایزی اهدا شد.
گزارش از فاطمه نوروند
تعداد بازدید: 4540
http://oral-history.ir/?page=post&id=3584