قلم‌ها از «نیروی هوایی انقلابی» بنویسند
و باز هم روایتی ناگفته از ارتشی‌ها
«ما از شما سربازهای امام زمان - سلام الله علیه - و قرآن تشکر می‌کنیم. اگر شما تا حال تحت سلطه طاغوت بودید، امید است که از این به بعد زیر سایه امام زمان - سلام الله علیه - و از سربازان ایشان محسوب شوید. ما از اوضاع ایران متاسفیم. از اوضاع دولت ایران تاکنون تاسفات زیاد است. این‌ها هر جنایتی که داشتند در حق ما کردند. از بزرگترین جنایات این‌که با ارتش آنقدر بدرفتاری کردند. توده ارتش توده اسلامی بود و متوجه ومتعهد است لکن . . . ، بعضی از سرانی که در خدمت اجانب هستند، آن‌ها استفاده‌ها را بُردند و از این مملکت رفتند یا می‌روند و سایرین را محروم کردند. الان که شما به دامن ملت برگشتید، ملت شما را با آغوش باز می‌پذیرد و ما سعی داریم که شما را ان شاءالله در موقعی که حکومت عدل پیدا شد، با کمال خوشی پذیرایی کنیم. خداوند تعالی شما را حفظ کند. ما از این‌که شما در راه هدف ما کوشش کردید تشکر می کنیم.»
این سخنان یادگار اولین دیدار و سخنرانی مستقیم امامخمینی (ره) با پرسنل نیروی هوایی ارتش در روز نوزدهم بهمن ماه 1357 در مدرسه علوی است؛ همافران و نظامیانی که از رژیم شاهنشاهی رویگردان شده و رو به سوی انقلاب اسلامی گام برداشته بودند.
با وجود این‌که نیروی هوایی ارتش، یکی از مراکز توجه و پشتوانه‌های محمدرضا پهلوی، شاه مخلوع ایران محسوب می‌شد، یکی از پیشگامان حمایت از ورود امامخمینی (ره) به ایران، پرسنل نیروی هوایی ارتش بودند و عکس‌ها، خاطرات و گزارش‌های خبری باقی مانده از روز دوازدهم بهمن ماه، شاهد این مدعا هستند.
محققان و پژوهشگران نیروی هوایی ارتش در دهه‌های اخیر، غالب تمرکز خود را بر روی فعالیت‌های نهاجا در سال‌های دفاع‌مقدس قرار داده‌اند و نقش این نیروی نظامی در روند انقلاب اسلامی آن چنان که باید مطرح نشده است. این در حالی است که نمی‌توان از تاثیر بیعت پرسنل نیروی هوایی ارتش با امام(ره) بر تسریع روند انقلاب چشم‌پوشی کرد.
امسال برای اولین بار، اباصلت رسولی و حمیدرضا تندرو، دو تن از پرسنل و محققان نیروی هوایی ارتش، خاطرات کارکنان انقلابی نهاجا از دوران مبارزه با رژیم شاهنشاهی را با حمایت سازمان عقیدتی ـ سیاسی نیروی هوایی ارتش گردآوری و تدوین کرده‌اند.
برای نگارش این کتاب، تعدادی از خلبانان و پرسنل فعال نیروی هوایی ارتش در مبارزات انقلابی دهه 1350 شناسایی و خاطرات آن‌ها به ثبت رسیده است. از آن‌جایی که فعالیت گسترده‌ای در زمینه توزیع اعلامیه‌های امامخمینی (ره) در سطح نیروی هوایی ارتش وجود داشته، بسیاری از آن‌ها متحمل محکومیت و حبس‌های طولانی شده بودند که پس از پیروزی انقلاب اسلامی آزاد شدند و خاطرات آن‌ها در هیچ کتابی دیده نشده است.
علاوه بر این کتاب، خاطرات پرسنل نیروی هوایی ارتش از روز نوزدهم بهمن 1357 و اولین بیعت با امامخمینی(ره) در مدرسه رفاه هم آماده چاپ شده که توسط انتشارات ارتش جمهوری اسلامی ایران (نشر آجا) وارد بازار نشر خواهد شد.
بر اساس خاطرات گردآوری شده از کارکنان نیروی هوایی ارتش از مراسم بیعت با امامخمینی(ره)، تعداد زیادی از این درجه‌داران ماه‌ها قبل از پیروزی انقلاب در شب‌نشینی‌های خود، رساله امام(ره) را مطالعه می‌کردند و ماجرای گردهمایی کارکنان نیروی هوایی ارتش در حضور امامخمینی(ره) نیز در همین نشست‌ها اطلاع‌رسانی شده بود.
کارکنان نیروی هوایی در قالب یک گروهان در محضر امامخمینی(ره) حاضر می‌شوند. آن‌ها پس از رژه و قرائت یک خطابه، به بنیان‌گذار انقلاب اسلامی ادای احترام می‌کنند که عکس ماندگار این حرکت، توسط حسین پرتوی به ثبت رسیده است.
سرهنگ احمد جنتی محب که اکنون معاونت آموزشی پژوهشگاه علوم و معارف دفاع‌مقدس را برعهده دارد و مشغول فعالیت‌های علمی و دانشگاهی است، یکی از هدایت‌کنندگان حرکت بیعت همافران با امامخمینی(ره) بوده که درباره چگونگی شکل‌گیری این حرکت می‌گوید: «طرح‌ریزی این ماجرا به حدود 7 ماه قبل از پیروزی انقلاب برمی‌گردد. اعلامیه‌های امام(ره) بر روی پرسنل نیروی هوایی ارتش که شاهد مسایلی مانند مذهب‌زدایی در رژیم پهلوی، حضور ناخوشایند مستشاران خارجی به خصوص آمریکایی‌ها در ساختار نظامی و ترویج فرهنگ ابتذال در ارتش بودند، اثر گذاشت و به آن‌ها نشان داد که می‌توان در مقابل ظلم ایستاد و به استقلال و آزادی رسید.»
وی در توصیف حال و هوای آن دوران ارتش یادآوری می‌کند: «من در آن زمان، استاد الکترونیک سیستم ناوبری هواپیما برای همافران در پادگان آموزش هوایی (شهید خضرایی کنونی) بودم و اطلاعیه‌های امام(ره) را به همراه برخی از درجه‌داران در بین آن‌ها پخش می‌کردیم. در تظاهرات‌ها با لباس مبدل شرکت می‌کردیم و کارت شناسایی خود را به مردم نشان می‌دادیم تا بدانند ما ارتشی هستیم.»
این ارتشی فعال در روزهای انقلاب انقلاب تاکید می‌کند: «با ورود امامخمینی (ره) به ایران در روز دوازدهم بهمن ماه 1357 تحرکات ما هم بیشتر شد. ابتدا قرار بر این شد که بیعت با امام(ره) در فرودگاه مهرآباد انجام شود، اما پس از مشورت با هسته مرکزی روحانیون مرتبط با امام(ره) همچون شهید آیت‌الله بهشتی و مرحوم آیت‌الله طالقانی به تعویق افتاد.»
جنتی محب با اشاره به مشخص شدن صف‌بندی ارتشی‌ها در آن روزها در قبال انقلاب اسلامی ادامه می‌دهد: «من مسوول هماهنگی پادگان آموزش هوایی بودم. در نهایت حدود 700 یا 800 تن از پرسنل نیروی هوایی و همافران از پادگان‌های مختلف در روز نوزدهم بهمن ماه 1359 در محضر امامخمینی (ره) رژه‌ای ماندگار رفتند. از آن‌جایی که فعالیت ساواکی‌ها هنوز پابرچا بود، اگر کسی با دوربین از نیروها در زمان ورود به مدرسه علوی عکس می‌گرفت، آن را معدوم می‌کردیم و عکس معروف ثبت شده توسط حسین پرتوی، تنها سند مصور ما از آن روز است. پس از سخنرانی ماندگار امامخمینی (ره) که پرسنل نیروی هوایی را سربازان امام زمان خواندند، ما رسماً با لباس ارتش در بین مردم در تظاهرات خیابانی حضور پیدا کردیم.»
وی با ابراز ناراحتی از عدم ثبت این خاطرات به صورت مکتوب معتقد است: «متاسفانه به خاطر روزمرگی از این کار غافل شده‌ایم و جز دو کتابی که نیروی هوایی ارتش به تازگی اقدام به تدوین آن‌ها کرده، هیچ اثر مدون و متمرکزی دراین‌باره چاپ نشده است. البته من باید شخصاً به نگارش چنین کتابی دست می‌زدم که هر بار به خاطر مسوولیت‌های اجرایی از این کار بازمی‌ماندم.»
معاون آموزشی پژوهشگاه علوم و معارف دفاع‌مقدس، با اشاره به تحت شعاع قرار گرفتن حوادث انقلاب مانند بیعت همافران با امام(ره) در مقابل وقوع جنگ‌تحمیلی و نادیده شدن آن در حوزه کتاب تاکید می‌کند: «اگر ارتش با مردم در روند انقلاب همراه نمی‌شد، حمام خون به راه می‌افتاد و عدم همراهی ارتش کشورهای لیبی و بحرین در انقلاب مردم این کشورها شاهد این موضوع است و همین جا اهمیت بیعت پرسنل نیروی هوایی ارتش با امام(ره) مشخص می‌شود.»
سرهنگ احمد جنتی‌محب در ادامه خاطراتی از روزهای نوزدهم تا بیست‌ودوم بهمن ماه و شهادت تنی چند از ارتشی‌های انقلابی، در مبارزه مسلحانه با نیروهای ارتشی رژیم شاهنشاهی را بیان می‌کند و می‌گوید: «بیعت پرسنل نیروی هوایی ارتش و اتفاقات رخ داده در پادگان‌ها برای رساندن اسلحه به دست مردم و حمایت ارتش از انقلاب اسلامی، ظرفیت پژوهش و حتی نگارش رمان و فیلمنامه دارد.»
وی می‌افزاید: «این حرکت، کار کوچکی نیست. چون بخشنامه‌ای از سوی ضد اطلاعات به ارتش ابلاغ شده بود که بر اساس آن هر ارتشی که با تظاهرات مردم همکاری می‌کرد، به عنوان مجرم جنگی شناخته شده و بر اساس مقررات جنگ، اعدام می‌شد. اما باز هم ارتشی‌ها به مقاومت خود ادامه دادند. صف‌بندی ارتش با انقلاب، روز نوزدهم بهمن ماه مشخص شد و مردم هم دیگر مهلتی به رژیم پهلوی ندادند و انقلاب اسلامی در روز بیست‌ودوم بهمن ماه به پیروزی رسید.»
مریم اسدی جعفری
کتاب هفته، ش 320، شنبه 15 بهمن 90،ص5
تعداد بازدید: 4381
آخرین مطالب
پربازدیدها
اسرار جنگ تحمیلی به روایت اسرای عراقی- 94
حادثه دیگر که باعث شد تصمیم آخرم را برای پیوستن به نیروهای شما بگیرم حماسه‌ای بود که آن سرباز گم شده آفرید. روزی یکی از گروههای گشتی ما یک سرباز شما را که گم شده بود اسیر کرد به موضع آورد سرباز جوانی بود در حدود بیست تا بیست و دو ساله. محاسن زیبایی داشت، وقتی سرباز را به موضع آوردند چند نفر جمع شدند. سرباز آرام بود و حرف نمی‌زد اما نارضایتی از اسارت کاملاً از چهره‌اش پیدا بود. سعی می‌کرد خونسردی خود را از دست ندهد. در همان ساعت یک کامیون ایفا آماده بود که چهل پنجاه تن از پرسنل را به مرخصی ببرد. مقصدش بصره بود.
