شرحی بر «یادداشتهای روزانه از محمدعلی فروغی»
این کتاب بخشی از خاطرات دوران جوانی فروغی است که دستنویس آن را دکتر حسن رهآورد به کتابخانة مجلس اهدا کرده و استاد ایرج افشار به چاپ رسانیده است. بخشهایی از این خاطرات تازهیاب ارزنده را استاد افشار پیش از این در پیام بهارستان چاپ کرده؛ اما در این کتاب تمام آنها نشر یافته است.بازتاب فرهنگ و اجتماع ایران در سفرنامههای اروپائیان
در حوزهی مطالعات تاریخی، سفرنامهها به دلیل محتوای اجتماعی و فرهنگی خود از اهمیت بسیاری برخوردار هستند. ممکن است این پرسش برای محققان و خوانندگان مطرح شود، چرا سیاحان و سفرنامهنویسان اروپایی در آثارشان برای موضوعهای اجتماعی و فرهنگی ایران اهمیت ویژهای قائل میشدند؟افسانهزدایی از واقعیت تاریخی
مطالعهی تاریخ، مطالعهی علل است ومورخ دائماً میپرسد چرا؟ مونتسکیو در روح القوانین میگوید: «بیهوده است تصور کنیم که آنچه در جهان میبینیم، معلول تقدیر کور است. افراد تنها و تنها فرمانبردار اوهام و خیالاتشان نیستند.» در سالهای اخیر اما وضع تا اندازهای تغییر کرده است.اقلیمهای تاریخ
اگر توجه کنیم که بشر هیچگاه نمیتوانسته است بدون ملحوظ داشتنِ امور و مفاهیمی همچون جهتیابی و جهات اربعه، سهولت و صعوبت اقالیم، کیفیاتِ آب و هوایی، مختصاتِ سطح الارضی و نظایر آن، که امروزه آنها را تحت عنوانِ «جغرافیا» طبقهبندی و مطالعه میکنیم، زندگی خود را به درستی اداره کند، میتوان تقریباً به بداهت ـ پذیرفت که جغرافیا به معنای موسّع، از جملة ضروریترین و اولین دانشهای بشری بوده است، یا به تعبیر دکتر نفیس احمد[1] علاقة به جغرافیا، همعمرِ تاریخِ مدوّنِ بشر است.درآمدی بر پژوهش و نگارش تاریخ در عصر دیجیتال
در کنار «موضوعِ» تاریخ (رویدادها و فرایندهای گذشته)، «روش» (Method) نیز یکی دیگر از دو رکن اساسی دانش تاریخ است. روش را میتوان حتی از یک منظر مهمتر و اساسیتر از موضوع تاریخ دانست. چرا که بدون در پیش گرفتن روشی درست، اصولی و مبتنی بر قواعد عام نمیتوان شناختی کامل و صحیح از موضوع مورد پژوهش حاصل نمود. دانش شناخت روشهای گوناگون تحقیق در هر علمی را «روششناسی» (Methodology) نام نهادهاند.جستوجوی شمایل رئالیسم در تفکر تاریخی
بیش از ربع قرن، یکی از تأثیرگذارترین متفکران نظریهپرداز در عرصه فلسفهی تاریخ پروفسور هایدن وایت بوده است. از زمان انتشار «فراتاریخ: تخیل تاریخی در قرن نوزده اروپا» در 1973 تاکنون، وایت با آثاری همانند: «مدارهای گفتمان: جستاری در نقد فرهنگی» (1978) و «ظرفیت فرم: گفتمان روایی و بازنمایی تاریخی» (1987) بهمثابه یک مورخ ادبی روشنفکر بهطور پیگیر و گسترده میدانداری کرده است.درباب چیستی تاریخ از کار و التون تا رورتی و وایت
کیت جنکیز، استاد بازنشستهی نظریهی تاریخی دانشگاه چیچستر انگلیس و یکی از تأثیرگذارترین نظریهپردازان پُستمدرن در حوزهی تاریخ و تاریخنگاری است. او در ابتدای دهه 90 میلادی، با انتشار نخستین کتاب خویش با نام «بازاندیشی تاریخ» که با استقبال فراگیر مخاطبان روبرو شد ـ تا آنجاکه در ردیف آثار کلاسیک انتشارات Routledge قرار گرفت ـ نظرات رادیکال خود را دربارهی چیستی تاریخ برملا کرد. او همصدا با نظریهپردازان پُستمدرن دیگری همچون هایدن وایت و فرانک انکراسمیت بر این باور است که تاریخ، بیش از آنکه فعالیتی تجربی و تحلیلی باشد، یک «بازنماییِ روایتیِ فرهنگیِ حالگرا» است.تحقیق در تاریخ
تاریخ و تاریخنگاری به عنوان یک علم در محیط آکادمیک ایران عمر چندانی ندارد. اما در همین اوان پذیرش این شاخه علوم انسانی به عنوان علم، دانشجویان و محققین با کمبود عنوان برای تحقیقات خود روبرو شدهاند. بسیاری از دانشجویان علاقمند برای یافتن موضوع مناسب برای تحقیق تلاش میکنند، اما در نهایت دست خالی از این میدان جستجو بیرون میآیند. عدم توفیق دانشجویان در یافتن عنوان برای تحقیق دلایل متعددی دارد که بحث در این مورد در این مقال نمیگنجد و تنها به یک دلیل که با موضوع معرفی کتاب حاضر ارتباط دارد؛چشم انداز تاریخ
یکی از مسائلی که به نظر میرسد در مباحث و مبانی نظری تاریخی کمتر بدان توجه شده است، جایگاه و موقعیت مورخ (Historian) در برابر آنچه که او «مییابد» یا آنچه که او «میسازد» است؛ یعنی تاریخ. اینکه گفته شد مییابد یا میسازد بستگی دارد به اینکه کدام یک از روشهای تاریخنگاری پوزیتیویستی یا تأویل¬گرایانه برای ما قابل قبول¬تر باشدکشتی تاریخ بر دریای زبان
تاریخ، ضبط و ثبت و بررسی و گزارش رویدادهای گذشته بر پایهی پیوستگی زمانی است و در ادب فارسی به چند معنی بهکار رفته است: 1ـ زمان وقوع یک امر یا حادثه، نسبت به مبدأ معین (مبدأ تاریخ) 2ـ سیر تدریجی زمان و حوادث، یعنی تطور تاریخی 3ـ تدوین تاریخ یا تاریخنگاری 4ـ علم تاریخ یا رشتهای از دانش که به پژوهش رویدادهای گذشته (تا آنجا که بر ملت یا قومی اثر گذاشتهاند) بر پایهی پیوستگيِ زمانی آنها و با بررسيِ انتقاديِ اسناد و مدارک میپردازد و معمولاً دربارهی علل وقوع رویدادها توضیحاتی میدهد...
74
...